mom, dad; how did you meet? (LP fanfic)

3.Bölüm

Yeni bölüm geldi.Bu arada çok teşekkür ederim okuyanlara <3

Ciddi olduğumu düşünmüş olacak ki şaşkınlığa uğradı.Benden böyle bir cevabı beklediğini sanmıyordum.

Bekleseydi şaşırmazdı zaten mal az beynini kullan.

Bilgisayarı açıp otelleri aratmaya başladığında ise gerçekten ciddi olduğumu düşündüğünü anladım.Hızlıca bilgisayarın yanına gidip Louis'in önüne geçtim.

Y/N: Gerçekten ciddi olduğumu mu düşünüyorsun?

L:Eee, ciddi değil miydin.Yani burada kalacaksın?

Y/N:Hem evet hem hayır.Ciddi değildim ancak burada da kalmayacağım.

L:Neden itiraz ediyorsun Y/N? Yabancıyız diye mi?

Aman aman ne yabancılığı hiç olur mu öyle şey kaç yıllık arkadaşsınız.

Y/N:Tabii ki hayır.Sadece size rahatsızlık vermek istemiyorum.

L:O zaman sorun çözüldü.Bize rahatsızlık vermiyorsun.Burda kalacaksın.

Y/N:Ama-

L:Konu kapanmıştır.

Lulu konuşmamızı şaşkınlıkla izliyordu.Haklıydı da.Gerçekten saçma bir şekilde atışmıştık.Ama hızlıca kendini toparladı ve Louis'in kulağına bir şeyler fısıldayarak kapıdan çıkıp gitti.Louis de bana burda kalmamı söyleyerek Lulu'nun peşinden gitti.Ne olduğunu bilmiyordum ama aralarında bir şey olabilirdi.Bu yüzden Louis'in dediğini yaptım ve onları burada beklemeye başladım.

Tam o sırada ellerinde çamurlu eldivenler olan bir kız içeriye girdi ve bana kısa bir bakış attıktan sonra eldivenleri kirli sepetine attı.Ben onun odadan çıkacağını düşünürken ellerini silkeleyip yanıma oturdu.

I:Merhaba, ben Issie.Louis'in büyük ablasıyım.Sen de arkadaşı olmalısın..?

Y/N:Evet, ben de Y/N.

Cümlemden sonra arada kısa bir sessizlik oluştu.Ne diyebileceğimi düşünürken Issie'nin yorumu gerçekten şoka uğrattı.

I: Eğer Louis'ten hoşlanıyorsan, bunu hoş görürüm.Ancak eğer onu kız arkadaşından ayırmaya çalışırsan, işte bunu hor görürüm.

Bi an o kadar şaşırmıştım ki ne diyeceğimi bile bilemedim.Ancak cevap vermezsem eğer, Louis'ten hoşlandığımdan şüphelenmeye başlayacaktı.Ben de kaçamak bir cevap verip konuyu kapatmaya çalıştım.

Y/N: N-ne? Tabii ki HAYIR! Ondan kesinlikle hoşlanmıyorum.Yeni tanıştık zaten.

Önce bana inanmayarak baktı.Hala şüpheleniyordu.Ben de bu şüphesini ortadan kaldırmak için heyecanla son kozumu kullandım;

Y/N: Hem ben evliyim!

Ya yemin ediyorum salaksın sen ya.Hay Allahım bana sabır ver.

Ağzımdan çıkanlara ben bile inanamamıştım.Sevgilim var diyeceğime evliyim demiştim!İşte bu sefer onu şoka uğratan taraf ben olmuştum.İnanamayarak sordu;

I: Ne? Evli misin? Bu yaşta mı? Ama yasal değil ki.

Y/N: Bizim ülkemizde yasal ama.

I:Nasıl yani? Düzgün konuşur musun?

Yaptığım U dönüşüne ben bile inanamıyorken Issie'nin anlamasını beklemiyordum.Ah salak ağzım!Bazen gerçekten ağzımı birbirine dikmem gerektiğini düşünüyordum.

Y/N:Bizim ülkenin saçma kuralları işte.Bu yıl evlendim hatta.

(Yazar notu: Neyse Silivri soğuktur şimdi)

Hala bu saçmalığı devam mı ettiriyorsun?

Bana yardım etmek yerine eleştirmek tam senlik.

I:Haa, peki o zaman.Ama şimdiden söyleyeyim,kalbini Louis'in yanında kontrol etmen biraz zor olacak.Diğer kız arkadaşlarından biliyorum.

Ne demek istediğini pek anlayamasam da başımı yavaşça öne arkaya sallayarak cevabımı verdim.

I: Neyse, şimdi gitmem gerek.Yeniden görüşmek üzere.

Demek evli ha? Ne tür bir saçmalık bu?

.....

Eveet sondaki kişinin kim olduğunu tahmin etmenizi istiyorum.Issie mi, Lulu mu, yoksa Louis mi düşünmüştü bunları?

-Ayşegül