BACAKSIZ

(15) İNTİKAMM

Multimedia da ateş var iyi okumalar. Biraz kısa oldu ama inş beğenirsiniz.

"3 ay"

Dediğinde insanın sevgilisini hatırlamayacağının nasıl bir duygu olduğunu düşündüm bu gerçekten kötüydü.

Bu durumu kabullenemezdim ve demetin yanına gidip kendi gözlerimle görmeliydim hatırlamadıgını.

Ama nasıl? Benim artık bacaklarım yok.

" canım biz cıkıyoruz hemen gelicez"

Diyen efe ye baktım ve onayla başımı salladım.

Aradan on dakika sonra kapı açıldı ve bummm...

ATEŞ'DEN

Defneye yaptıklarım yüzünden depresyona girmistim ve kapımın açılmasıyla irkildim.

"Ateş defneye ne oldu"

Diye beni sorguya çeken babamdı.

"Bilmiyorum"

Diye yalan uydurdum. Gercekten pismandım ama bu hicbirseyi degistirmezki.

" yalan haa... Görürsün"

Diyerek kapımı hızla kapattı ve beni dört duvarım ile baş başa bıraktı. Cesaretimi toplayıp defneden özür dilemeye gidecektim ve gerçekten bunu yapacaktım.

Saat öğle olmuştu ve ben daha evdeydim cesaretimi toplayamıyordum ama en sonunda kapıdan çıkabildim.

Hastaneye vardığımda hala tedirgindim. Özrümü kabul etmezlerse diye.

Koridorda yürürken efe ve ege yi konuşurken gördüm kendime ve içimdeki sese dayanamayıp onları dinlemeye başladım.

" biz bu parayı nerden bulucaz"

Diye yakınan efe ydi. Ege de onun kadar mutsuzdu.

" bilmiyorum, hiç bilmiyorum"

Diye cevap verdi ege. Neyin nesiydi bu para. Sorumu içten sormuştum ama cevabımı aldım.

" 100$ bulamazsak defnenin bacakları öyle kalacak inanamıyorum"

Diyerek yavaşça yaslandığı duvardan aşağı kaydı ve yere çöktü.

İşte bu Para benim başlangıcım olabilirdi.

İntikam vaki efe ...