Foster Teacher-Taejin

-4-

Seokjin'in ağzından..

Sınıftan byul'un sorularını es geçerek zar zor çıkmıştım. Bay Taehyung 3 gün izin almıştı benim için. Okuldan çıkmış, evime doğru yürüyordum. Bugün Bay Taehyung'un elime dokunması içim de ayrı bir his oluşturmuştu. Onun tuttuğu elime baktım. Kusursuz eli hafif kızarık ama açık tenime ve yamuk parmaklarıma dokunmuştu. Yamuk parmaklarım yüzünden, ilkokul ve ortaokulda zorbalık görmüştüm. Ama lise ve üniversite de kimse bu durumu takmıyordu. Eh, benim de işime geliyordu. Ben bunları düşünürken eve çoktan gelmiştim. Eve anahtarımla girip, kapıyı kilitlemiştim. Kilitli odaları sevmezdim ama kilitlemek zorundaydım. Bugünün kira günü olduğunu hatırlayınca derin bir nefes alıp verdim. Çantamı kapı kenarına bıraktım. Üstümdeki kot ceketi de oraya bıraktım. Kısa bir duş almanın iyi olacağını düşünüp banyoya doğru ilerledim. Banyo da kıyafetlerimi çıkarttım. Küveti açtığım ılık su doldurmuştu. Yavaşça ılık suyun içine  girdim..
Ne kadardır durduğumu bilmiyordum ama suyun rahatlatma hissi güzeldi. Küvetin içinden çıkıp kendimi beyaz bornozumla sardım. Banyodan çıkmış, odamdaki dolaptan kıyafet seçmeyi planlıyordum. Ev sıcak olduğundan yeşil bir şort, üstümede neredeyse dizlerime kadar gelen bir t-shirt giydim. Islak saçlarımı, saç kurutma makinesiyle bir kaç dakika kurulayıp öylesine taradım. Kapının çalmasıyla oflayıp ayaklarımı sürte sürte kapıya ilerledim. Kapının kilidini açıp kapıyı açtım. Karşımdaki gördüğüm kiracı ile derin bir nefes verdim. Hadi ama bugün gelmek zorundaydı sanki. Yüzüme sahte bir gülümseme koyup selamlamak adına hafifçe eğildim. O ise asık suratı ile karşımda duruyordu. Umursamadan eve girdiğin de göz devirip kapıyı kapattım. Etrafı izlemeye başladığın da omuzlarımı düşürdüm. Evime böyle girmesi yanlış gibi geliyordu ama ev sahibi olduğu için sesimi çıkarmadım. Boğazını temizlediğin de ona doğru döndüm.

"Seokjin bey, öğrencisiniz diye ses çıkartmıyorum ama 2 aydır kiranızı ödemiyorsunuz. Ya evimden çıkın ya da kiranızı ödeyin."

Dediğiyle elimi enseme atıp ensemdeki saçlarımı kaşıdım. Ya 2 ay kirayı verip aç kalacaktım ya da evsiz kalacaktım. Aç kalmanın daha mantıklı olduğuna karar verip konuşmak için dudaklarımı araladım.

"Yarın akşam banka hesabınızda olacağınıza emin olabilirsiniz Bay Jay."

Başıyla onaylayıp evi son kez süzüp evden çıkmıştı. Kapıyı ardından kilitleyip elime gelen yastık ile başımı yastığa gömüp çığlık attım. Bugün herkes planlamış gibi sinirlendiriyordu beni. Koltuğa uzanıp kumanda ile televizyonu açtım. Açtığım da bir animasyon filmi çıkmıştı karşıma. Değiştirmeye üşendiğim için izlemeye karar verdim. 2 saatlik filmin sonunda kapı çalınmıştı. Koltuktan zar zor kalkıp kapının deliğinden baktım. Yan komşunun oğlu Park jimin vardı. Benden büyük ve 25 yaşındaydı. Kendisi cerrahi asistanıydı. Buraya taşındığımdan beri beni yalnız bırakmıyordu. Onu bekletmemek adına kapıyı açtım. Gülümseyip içeri geçmesi için kenarıya çekildim.

"Hoşgeldin hyungie."

Gülümseyip karşılık vermiş ve içeri geçmişti.

"Hoşbuldum Seokjinie."

İçeri geçtiğinde kapıyı kapatıp koltuğa oturması için koltuğu gösterdim. Oturduğun da gülümseyip yanına oturdum. Salonda koca bir sessizlik vardı. Konuşmaya başladığında başımı kaldırıp onu dinlemeye başladım.

"Seokjin sana bir iyi bir de kötü haberim var. İlk hangisini duymak istersin?"

Dedikleriyle kaşlarım çatılmıştı. İlk olarak iyi haberi duymak istiyordum.

"İlk olarak iyi olanı söyler misin hyung?"

Derin bir nefes alıp dudaklarını bir kaç kez aralayıp kapatmıştı. En sonunda konuşmaya başladığında derin bir nefes verdim.

"İyi olan artık kira ödemek zorunda kalmayacaksın. Çünkü kendi banka hesabımdan otomatik ödemeye aldım. Zorlandığını fark edebiliyorum seok, o yüzden bana yaptığın iyiliklerin borcunu bu şekilde ödeyebilirim."

Dedikleriyle kaşlarım çatılmıştı. Tamam geçmişte ona olan iyilikleri vardı ama böyle bir şey yapmasına, hatta borcunu ödemesine bile gerek yoktu.

"Hyung gerçekten buna gerek yoktu. Hatta bunları borç saymanı bile is-"

Sözümü kesmek için saçlarıma dokunmuştu. Saçlarıma dokunulmasını sevmediğimi bilirdi.

"Hayır Jin, gerek var. İzin ver de ödeyeyim sana borcumu."

Omuzlarımı düşürüp başımla onayladım onu. Ne kadar itiraz etsem de hyung'umun inadı tam bir keçi inadıydı.

"Peki kötü haber nedir hyung?"

"Baban hapisten çıkmış seokjin.."

-------------------------------
Eveet,bir bölümün daha sonuna geldik. Bölümü akşam atmayı planlıyordum ama dayanamayıp şimdi atıyorum yeni bölümü. Umarım beğenirsiniz. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Ve karşınıza da hikayeye yeni gelen karakterimiz Park Jimin;