Foster Teacher-Taejin

-5-

Seokjin'in ağzından..

"Baban hapisten çıkmış seokjin.."

Duyduklarım beni yerim de çivilemiş, içimi bir korku sarmıştı. Dudaklarım şaşkınlıkla aralanmıştı. Duyduklarımı idrak etmeye çalışıyordum. O adam hapisten çıkmıştı ve her an yerimi bulabilirdi. Sinirli olduğunda gözü hiç bir şeyi görmez, hırçınlaşırdı. Ellerim titremeye başlamıştı ve yanaklarımdan yaşlar süzülüyordu. Ondan kurtulmuşken 5 senede hapisten çıkması haksızlıktı. Hayatım daha yeni yeni düzene oturmuşken birden hayatıma girmesi beni sarmıştı. Jimin hyung bana bakmış, ağladığımı gördüğün de beni kollarının arasına almıştı. Omzunda bir süre ağlamış, sonra ise hastahaneye gitmesi gerektiğini söyleyip gitmişti.
Dış kapının önüne çöküp dizilerimi kendime çekmiştim.
'işte düşüncelerimle baş başa kaldın seokjin.' (tek tırnak iç ses konuşmasını belirtecek)

Taehyung'un ağzından..

Okul nihayet bitmiş, disiplin kurulu toplanmıştı. Disiplin kurulunda olan öğretmenler ve müdür ile müdür yardımcısı vardı büyük salonun içinde. Jungwoo kendini savunmaya çalışsa da öğretmenler bu olaya tepki gösteriyorlardı. Ben ise seokjin'in başına gelen olayı anlatmayı üstlenmiştim. Matematik hocası kim namjoon artık bir konun oylamaya bağlanmasını söylemiş ve öyle de yapmıştık. Söze atılmış olan tarih hocası jeon jungkook'a baktım.

"Bence jungwoo'nun yaptığı suç büyük olduğundan sıradan disiplin cezası vermek yerine okuldan atılmalı."

Herkes onay veren konuşmalar mırıldandığın da müdür herkesi susturmuştu. Oylamaya karar verildiğin de müdür tek tek oylamaya çıkan fikirleri söylemişti. Bir okulu temizlesin demiş, biri ise uzaklaştırma fikri vermişti. En son ise bay jungkook'un fikri önerilmişti. Herkes el kaldırdığında Jungwoo şaşırmış olacak ki ağızı bir metre açılmış, kaşları havalanmıştı. Müdür son kararın verildiğini söyleyen sözleri açıklamaya başlamıştı.

"Ortak verilen karara göre Kim Jungwoo okuldan atılmış ve duruşma bitmiştir."

Jungwoo hızlıca çıktığında verilen kararla derin bir nefes verdim. Herkes okuldan çıkmaya başladığın da odadaki müdür ve yardımcısına bir selam verip ben de diğerleri gibi okuldan çıktım. Evim okula yakın olduğundan araba ile değil de yürüyerek geliyordum. Bu kararı seokjin'i açıklama kararı alıp telefonumu çıkarıp seokjin'in numarasını tuşladım. Seokjin'in açtığını belirten bir ses geldiğin de kuru dudaklarımı dilimle ıslattım ve dudaklarımı araladım.

"Seokjin?"

Karşıdan derin bir iç çekiş ve durgun, ağlamaklı bir ses gelmişti.

"Evet, bay kim?"

"Sana bir haber vermek istiyorum. Jungwoo, okul kararına göre resmi olarak okuldan atıldı. İçin rahat olsun artık."

"Teşekkürler bay kim, her şey için teşekkür ederim."

Tam konulacakken tekrar karşıdan bir ses gelmişti.

"Bu sefer ben size bir haber verebilir miyim bay kim?"

"Tabii ki, dinliyorum seokjin."

Yine bir iç çekiş ve ağlamaklı bir ses.

"Babam olacak o adam.. Hapisten çıkmış."

Duyduklarımla yerim de çakılı kalmıştım. 'O adam hapisten çıkmış mıydı?' karşıdaki sesin ağladığını anlayınca derin bir nefes alıp verdim.

"Seokjin, kendine sakın zarar vermeye çalışma. Yanında durabilecek bir arkadaşın var mı?"

"Moonbyul ve hoseok var ancak onlar gelemez. İşleri varmış,ama gerçekten merak etmeyin bay kim. Kendime zarar verecek kadar halim yok."

Aklıma gelen soru ile alt dudağımı ısırdım.

"Şey, seokjin. Aslında istersen evine gelebilirim. Ağlayacak ya da dert anlatacak biriye ihtiyacın var gibi hissediyorum. Tabii istersen, zorlamıyorum seni."

Karşıdakinden bir süre ses gelmemişti. Tam bir daha seslenecekken bir ses gelmişti karşıdan.

"Şey, bay kim bunu gerçekten çok isterim. Ama bunu kendinizi zorunlu olarak yapmanızı istemiyorum açıkçası."

Dedikleriyle tebessüm ettim. Başımı refleks olarak iki yana sallamıştım görmeyeceğini bile bile.

"Hayır seokjin, zorunlu olarak değil sana yardım etmek istediğim için sundum bu teklifi. Bana konumunu atabilir misin seokjin?"

Karşıdan onaylayan bir ses gelmiş ve görüşmenin sona erdiğini belirten o kısa ses yankılanmıştı. Telefonumu kapatıp evime yürümeye doğru başladım.

-Taehyung'un, heyecandan ne yapacağını bilmeyen bir seokjin bıraktığından haberi bile yoktu..-

Seokjin'in ağzından..

Kabul, bu teklifi gerçekten beklemiyordum. Sevdiğim insan ilk defa evime geliyordu. Telefondan Bay kim'e konumumu atmıştım. Ev zaten toplu olduğundan evi toplama zahmetine bile girmemiştim. Başım ağrımaya başlamıştı. Çok düşününce veya ağladığım da hemen başım ağırırdı. Üstümü değiştirsem mi yoksa böyle mi kalsam diye düşünürken kapı çalmıştı. Kapı deliğinden baktığım da içimi yine korku sarmıştı. Çünkü babam kapının arkasında duruyordu. Gözlerimden yaşlar akmaya başladığında kapıyı 3 kilitten de kilitledim. Kapının önüne çöküp dizilerimi kendime çektim. Kapıyı yumruklamaya ve konuşmaya başlamıştı.

"Evde olduğunu biliyorum Kim seokjin. Aç kapıyı zoru kullandırtma. Sevgili babacığını özlemedin mi yoksaa?"

Pis sesiyle konuştuğun da sesimi çıkartmadım. Arka kapının olduğunu hatırlayınca koşarak arka kapıya doğru gittim. Benim koştuğum anlayacak ki arka kapıya doğru koşma adımları geliyordu çimenlerden. Tam açıcakken ittirip kapıyı kilitledim.

"Git Burdan pislik adam! Senin o iğrenç sesini duymak istemiyorum!"

Cebimdeki telefonumu titreyen ellerimle jimin hyung'un numarasını tuşladım. Açmadığında minik bir küfür edip hoseok'u aradım. Telefonu kapalıydı.'Tanrım, bugün neden sınanıyorum bu kadar?' polisi ararsam büyük ihtimal öz babamı eve almadığımdan ben suçlu olacağımdan bu fikirden vazgeçtim.
Tek çare Bay kim'i aramak kalmıştı. Onun numarasını tuşlayıp aradım. İkinci çalışta açıldığında endişeli sesimle konuştum.

"B-bay kim, babam e-evime girmeye çalışıyor. L-lütfen yardım edin!"

"Sakin kal seokjin ve beni bekle. Geliyorum şimdi."

Telefon kapandığında derin bir nefes aldım. Arkada kullanmadığım bir oda vardı ve orada da camdan bir kapı duruyordu. Oranın odasını kapatmaya giderken cam kırılma sesi ile olduğum yerde kalakalmıştım.

'İşte, şimdi bittiğinin resmiyetidir seokjin.'

----------------------------------
Hiç bir zaman kaossuz bir bölüm yazmayacağım falan dermişim. Hayır tabii ki seokjin ve Taehyung'un mutlu olduğu bölümler olacak. Umarım beğenmişsinizdir. Hatalarım varsa şimdiden özür diliyorum. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Sizi seviyorum, görüşmek üzeree💜