Μέρος 9ο : Νέες γνωριμίες

36 5 0
                                    

       Αυτό που με ξύπνησε το επόμενο πρωϊ ήταν ένας έντονος πονοκέφαλος. Έφερα τα χέρια μου στους κροτάφους μου και άρχισα να κάνω μασαζ. Δεν είχα ανοίξει ακόμη τα μάτια... τα ένιωθα πολύ βαριά, έτσι άρχισα να ψάχνω το κινητό μου στο κομοδίνο μου. Άδικος κόπος όμως, δεν είναι πάνω στο κομοδίνο απ'ότι βλέπω ( δεν βλέπω.. αλλά που λέει ο λόγος) 

  - Ειρήνηη.. σχεδόν ψυθιρίζω. 

    Η Ειρήνη είναι στο διπλανό κρεβάτι ΄ και τώρα που είπα κρεβάτι... αυτό το νιώθω πιο μεγάλο, μόνο ένας τρόπος υπάρχει να το ανακαλύψω.. απλώνω τα χέρια μου και προς έκπληξη μου πιάνω μια άλλη σάρκα που μου εκπέμπει αρκετή θερμότητα.. αυτή τη θερμότητα. Τότε ήταν που τα μάτια μου άνοιξαν κατευθείαν. Μόνο που το δωμάτιο δεν είχε πολύ φώς και δεν ήταν το δικό μου δωμάτιο αυτό... και δεν ήατν η Ειρήνη εδώ! Άρχισα να πανικοβάλομαι... τι κάνω εδώ μαζί του; και στο κρεβάτι μάλιστα... κοιτάω να δώ τι φοράω. Ακόμα τα χθεσινά ρούχα... ευτυχώς! Τι κάνω τώρα; Πανικοβλημένη πετάω τα σεντόνια και σηκώνομαι απ΄το κρεβάτι, φοράω τα παππούτσια μου και φεύγω  απ'το δωμάτιο χωρίς να κοιτάξω πίσω, κλείνοντας σιγανά την πόρτα, ώστε να μην ακουστεί. Βρισκόμουν στο διάδρομο και ακριβώς απέναντι απ'την πόρτα του Στέφανου, όπως είχα προαναφέρει, είναι η πόρτα μας και ακριβώς δίπλα ένας καθρέφτης σαν διακοσμητικό. Τα μαλλιά μου ολώς παραδόξως δεν έχουν κατσαδιαστεί πολύ... μάλλον θα με περιποιήθηκε καλά εχθές ΄ μόνο η μάσκαρα έχει απλώθει κάτω απ΄τα μάτια μου δίνοντας την εντύπωση ότι έχω μαύρους κύκλους. 

   Χτυπάω την πόρτα, ελπίζοντας να έχει ξυπνήσει η Ειρήνη. Ανοίγει μετά από ούτε ένα δευτερόλεπτο και εμφανίζεται με τα μαλλιά πισμένα σε έναν πρόχειρο κότσο και την οδοντόβουρτσα στο χέρι να τρίβει τα δόντια της.  Με το που με βλέπει, λίγο έλειψε να πνιγεί με τη σαπουνάδα στο στόμα της... Έτρεξε μέσα στο μπάνιο πλύθηκε, ενώ εγώ έκλεινα την πόρτα πίσω μου.

  - Που ήσουνα;; Την βλέπω να βγαίνει απ΄το πάνιο παραπατώντας και με την ανησυχία διάχυτη στα χαρακτηριστικά του προσώπου της. 

  - Αχ.. άσε με να πλυθώ, να ντυθώ και θα σου πώ στην τραπεζαρία στο πρωϊνό. 

   Πήγε να ανοίξει το στόμα της να φέρει αντίρρηση προφανώς, αλλά δεν την άφησα, διότι είχα ήδη μπεί μέσα στο μπάνιο να φρεσκαριστώ. Αφού βγήκα φόρεσα τα πρωϊνά μου ρούχα, ενώ η Ειρήνη αγνάντυε το πέλαγος απ'το μπαλκόνι.

  - Θα έρθεις; Της φώναξα από μέσα ενώ έψαχνα το κινητό μου μέσα στην τσάντα. 

  - Ναι.. το χάνω αυτό; Αποκρίνεται και πιάνοντας με αγκαζέ με κατευθήνει προς το φουαγιέ.

Ψυχοσύνθεση Where stories live. Discover now