Ψυχοσύνθεση

Μέρος 11ο : Ειρωνεία... σαρκασμός, εκνευρισμός

        Ο Στέφανος στην ίδια στάση απέναντι μου, με κοιτάει με ένα ανυπόμονο βλέμμα περιμένοντας την απάντηση μου.Περιεργάζομαι λίγο τι μόλις άκουσα. Ξύνω αμήχανα  το πίσω μέρος του λαιμού μου και ετοιμάζομαι να απαντήσω.

 - Ε.. α-εμ δεν ξέρω. Κόλλησα, δεν ήξερα τι να πώ.

 - Πότε θα μάθεις; Ήταν η επόμενη ερώτηση του και αυτή τη φορά με σηκωμένο το φρύδι.

  - Ε, δεν ξέρω ξαναπρότεινε το μου αύριο. Αποκρίνομαι με ένα ακόμα αινιγματικό ύφος σχηματισμένο στο πρόσωπο μου. 

   Κάνω να φύγω, να απομακρυνθώ από αυτή τη ''φυλακή'' που είχε σχηματήσει, αλλά με αρπάζει απ'τον καρπό. Γυρνάω απότομα να τον κοιτάξω, ενώ απ'ότι φαίνεται είχαμε κινήσει και το ενδιαφέρον του Ρικ με της Ειρήνης, οι οποίοι είχαν σταματήσει πλέον την συνομιλία τους και μας παρατηρούσαν. Προφανώς το συνειδητοποίησε και ο Στέφανος, με αποτέλεσμα να αφήσει τον καρπό μου απαλά.

  - Αύριο πρώϊ πρωϊ.. Σχεδόν μου ψυθιρίζει και ακολουθεί τον Ρικ μέσα στο δωμάτιο.

  Η Ειρήνη με κοιτάει με ένα πονηρό και ταυτόχρονα παιχνιδιάρικο χαμόγελο, σχηματίζω μια έκφραση αγανάκτησης στο πρόσωπο μου και ξεκλειδώνω την πόρτα.

   - Λοιπόν... τι έγινε πάλι; Νομίζω ότι η συμπεριφορά και των δυό σας έγινε αντιληπτή προ ολίγου. Ρώτησε βγάζοντας τις γόβες της. Είπα και εγώ, θα ξέφευγα τόσο εύκολα; 

  - Ποια συμπεριφορά ακριβώς; Ρωτάω εγώ δίχως να την κοιτάω, με την προσοχή μου στραμένη στο να ξεκουμπώσω το φόρεμα.

  - Έλα τώρα... φίλη σου είμαι γιατί είσαι τόσο κλειστή; Σε ποιον θα πάω να το πώ; Δεν με εμπιστεύεσαι; Αρχίζει με τον βορβανδισμό των ερωτήσεων που ''και καλά'' εκφράζουν την αμφιβολία για τη φιλία μας.

  - Δεν πρόκειται να πετύχει. Της αποκρίνομαι κρύα και φοράω το νυχτικό μου.

  - Καλά.. Κάνει και το παίζει πληγωμένη περιστερά σχεδόν τρέχοντας προς το μπανιο κλείνοντας με λίγη παραπάνω δύναμη την πόρτα πίσω της.

     Τι έγινε ακριβώς και να της πείς; Έλαντε... στο κάτω κάτω φίλη μου είναι. Κουκουλόνομαι με το σεντόνι και περιμένω να βγεί απ'το μπάνιο να συζητήσουμε, σαν φίλες που είμαστε τα θέματα που μας απασχολούν. Μετά από λίγο ακούω τον νιπτήρα και η πόρτα ανοίγει. Την κοιτάω με αυτό το βλέμμα '' αντε.. θα σου κάνω τη χάρη'' και παίρνει τη θέση της στο διπλανο  κρεβάτι.