Safir(+18)

17.Bölüm

Merhaba,

Biraz uzun zaman geçti (5)

Ama yine de sizinle beraberiz.

‼️

Ne kadar fazla o kadar çabuk.

Bol bol oy ve yorum yapın ki, bana bir sürü ilham gelsin, bir sürü bölüm yazayım.

‼️

❕Belirli bir zaman koymamı istemişsiniz bölümler için. Sizi anlıyorum, sizi dinlemeye çalışıyorum. Ama merak etmeyin elimden gelen en kısa zamanlarda yazıyorum ve düzenleyip atıyorum.❕

♥️

Bir önceki bölüme 370 vote gelmiş. Geçer miyiz?

|Cüretkâr bir kadın|

♥️

Titreyen dizimi kontrol altına alamazken gözlerimi yere sabitlemiştim. Ellerim bacaklarımın üstünde iki yumruk olmuşken Teo'nun bazı testlerin sonuçlarına bakmayı bekliyor, Tony'in büyük bir ilgi ile Teo ile konuşmasını izliyordum.

Zaten çoğu zaman ben değil, Tony konuşurdu benim yerime. Sanırım bunun için bile minnettar olabilirdim çünkü dudaklarımı aralasam ağlayacak gibiydim.

Bir süre Teo anlattı, Tony dinledi. Ben kulaklarımı kapatmak isterken bunu başaramayacağımı anlayıp konuşmalarını dinlemeye başladım.

"..bir diyet programı yapması gerekiyor. Dengeli ve düzenli öğünleri olmalı. Bu zayıflamasına önleyebilir. Şu anda yatakta tedavi görmesi seçenekler arasında ancak bu dozdan sonra tekrar değerlendirebiliriz. Saçlar konusuna gelirsek eğer normal bir zaman aralığında dökülmüş. Bunu atlatmış gibi duruyorsun Safir. Senin adına sevindim."

Kafamı sadee sallarken aklımda hastanede tedavi göreceğim ihtimali vardı. Burada olmak istemiyordum. Bunun bir çok sebebi vardı ancak en çok yüreğimi burkan Tony'in zamanında söylediği bir şeydi.

Hastaneleri sevmediğinden bahsetmişti. Eğer hastaneye yatırılırsam beni görmeye gelmeyecek mi demek oluyordu bu?

Boğazımda bir yumru oluşurken titreyen dizimin üstüne elini yavaşça koydu Tony. Gözlerim yüzüne çıkarken dizimin durduğundan emin olup büyük avucunun içine iki yumruğumu sığdırdı.

Derin bir nefes alırken Tony'in aklımdan geçen şeyleri okuduğunu filan düşünüyordum. Nasıl sürekli beni rahatlatıcak yolu bilirdi ki?

Oradan kalktıktan sonra Onkoloji bölümündeki tekli odalardan - bu sanırım Tony'in sayesinde olmuştu- birine geçtik. Yatağa oturduktan sonra bir hemşire gelip iğneler yüzünden kızarmış, ilacın etkisi ile hafifçe morarmaya başlayan koluma tekrar bir serum taktı. Artık bu canımı acıtmaya başlasa da tepki vermemeye çalıştım.

Tony bugün işlerini erteletmiş öğlen saatlerinde beni buraya getirmişti. Buraya gelmek hiç istemiyordum çünkü sürekli midem bulanıyor ve yorgun düşüyordum.

Hemşire çıkınca gözlerimi birkaç saniyeliğine kapatıp derin bir nefes ile tekrar açtım. Gözlerimin önüne Tony gelince kirpiklerimi kırpıştırdım. Kollarını göğsünde bağlamış yatağın hemen önünde bana bakıyordu.

Elimi bir alışkanlık olmuş gibi kafamdaki bereye atıp düzelttim. Tony'e neredeyse alışmıştım. Aslında ayna da kendimi görmeye bile alışamamışken Tony'in olmayan saçlarımı görmesine alışmıştım.