Yasemin'in ellerini tuttum. Kıyıya vuran dalgalar bizi ıslatıyordu, umurumuzda değildi. Bir elini serbest bıraktım ve koşmaya başladık. Arada birbirimize bakıp kahkahalar atıyorduk. İkimizde ağlamıştık o gün. Gözyaşlarımı öpmüştü Yasemin. Bilmiyordum oysaki, o gün ben tek başımaydım.
Tek başıma ağlamış, tek başıma ıslanmıştım. Tek başıma koşmuş, tek başıma gülmüştüm. Yalnızdım ve yalnızlığım Yasemin'den ibaretti.
Gidişi bendeki gelişi olmuştu.
Oysaki o aylar önce ölmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
birkaç anı
Short Story"Anılar çok canlı fakat sen çok solgunsun Yasemin." Kendi hayatım ve kendi anılarım. gxg | Kısa Hikâye | gidenler için ağlayanlara
