Kucağıma başını koymuş olan Yasemin'in saçlarını okşuyordum. Bana hoşlandığı çocuktan bahsediyordu. Farkında değil miydi, ben onun için ruhumu satabilirdim. Farkında değil miydi, ben o ağlamasın diye her gece gözyaşı dökerdim. Yine de katlandım. Saçlarını okşadım. Ninniler fısıldadım. O an ona benden gitmemesi için yalvarmayı istedim ancak zaten sözümüz vardı. Gidemezdi. Yine de tanrıçam olan bu kıza yalvarmayı istedim. Güzelliğini benden saklamaması gerektiğini söylemek istedim. Ancak o uyurken onun kulağına onu sevdiğimi fısıldamakla yetindim. O arkasını dönmüşken saçlarına elimi uzatmakla yetindim. Sözümüz bizi sonsuzluğumuzla tanıştıracak diye direndim.
Sözünü tutacağından emindim ama o sözünü tutmadı. Bende keşkeler bıraktı. Geçmişe gidip ona yalvarmayı istedim. Onsuz aldığım nefeslerin ruhumda yaralar açacağını söylemek istedim. Ancak ben sadece istedim. Zihnim benim kontrolümdeyken hiç söyleyemedim. Yasemin benim cesur olduğumu söylerdi ancak konu o olunca en çok istediğim şeyin gerçekleşecek olması bile korkutuyordu.
Ben korkaktım. Ona bir şey olur diye korkuyordum. Sonra o her şeyi kendine yaptı. Ben cesur bir kızım artık. Kaybedebileceğim tek şey benliğim. Onu da umursamıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
birkaç anı
Short Story"Anılar çok canlı fakat sen çok solgunsun Yasemin." Kendi hayatım ve kendi anılarım. gxg | Kısa Hikâye | gidenler için ağlayanlara
