"Ölmeyi isteme Yasemin. Göğsümde açmayı başaran tek çiçeği soldurma."
"Ama orası bana yetmiyor. Ben bir nilüfer gibiyim. Çok fazla su lazım bana. Ama insanlar seni kurutuyor miniğim."
"O zaman saçlarımı okşa, gitmeden önce tüm duygularım canlansın Yasemin."
***
"Onların dediklerini umursama Yasemin. Gerçek ailen bile değiller."
"Sıkıntılardan biri bu ya miniğim. Benim gerçek bir ailem yok."
"Beni yok sayma Yasemin. Ben senin ailenim."
"Annem olacak mısın?"
"Evet."
"Peki babam?"
"Elbette."
"Bana kızacak mısın?"
"Asla. Sadece saçlarını okşayıp sana sevgiyi ve doğru yolu göstereceğim."
"Seni seviyorum."
"Senin sayende duygularla tanıştım Yasemin..."
"Ben de senin sayende öğrendim bunları miniğim."
***
"Kırıldın mı bana? Seni beklememi söylemiştin."
"Asla Yasemin. Hava soğuk, beni beklemeden içeri girmende hiçbir sorun yok."
"Yani bana küsmedin?"
"Asla. Kendime bile küserim ama sana küsemem."
"O zaman hadi gel. Yeni kitaplar geldiğini duydum."
"Marketten alınacak şeyleri ben alırım."
"Seninle tartışmayacağım..."
***
"İçkinin bize bir şeyleri unutturacağından emin misin?"
"En azından bugünü unuturuz Yasemin."
...
"İyi misin?"
"Unutacağına söz verir misin Yasemin?"
"Neyi?"
"Seni sevdiğimi."
"Asla. Cehennemde buluşacağımıza dair söz vermişken unutamam."
"Ama biz buluşmayacağız ki! Aynı anda gideceğiz."
"Üzgünüm."
"Üzülme Yasemin..."
"Bunu unutacağına inanıyorum."
Ne olduğu sorgulanmadı ya da sorgulamaya vakit yetmedi. Prenses kurtarıcısını öptü ama prenses karanlığa süzülürken onu tutamadı kurtarıcısı. Artık kurtarıcısı olmamın ne önemi vardı?
Unutmadım. Unutamadım. Belki de sesimizi kaydettiğimi fark edememiştin. Ya da o anı kamerayla çektiğimi. Sen de beni seviyordun. Bilmiyormuş gibi yaptım Yasemin. Vazgeçeceğin güne kadar bilmiyormuş gibi yaptım...
***
"Ölmek zorunda değilsin."
"Üzgünüm ama ölmeyi istiyorum. Bugün son günüm olsun diye dua ediyorum."
"Her zaman bir çıkış yolu yaratabiliriz."
"Çıkış yollarına inanmıyorum artık. Yolların sonundaki kapıların hepsi sahte."
"Ellerini tutacağım her anında."
"O zaman ölmüş bedenimin ellerini ısıt. Belki seni hissederim."
"Sana ışık tutacağım."
"Işıklar canımı yakıyor toprak. Benim için kurumamalısın. Birilerinin seni nemlendirmesine izin ver. Ben seni kuruturum yalnızca."
"Karanlığı yaracağım senin için."
"Geldiğinde yere yığılı bir beden bulacaksın. Değmeyecek bunu yaptığına. Seni üzmek istemem."
"Sana ulaşacağım."
"Ulaşma. Ulaşma ki üzülme sözümüzü tutamadığım için. Kızma bana. Gerçi sen kızmazsın bana. Düzelteyim kendimi. Darılma bana. "
"Lütfen dayan Yasemin."
"Dayanamıyorum toprağım..."
"Yaşamalısın Yasemin. Olmadı sözümüzü tutmalıyız."
"Seni tehlikeye atmak istemiyorum."
"Sayende yaşamak istiyorum Yasemin."
"Sayende yaşamak istiyorum ama kanlarım akarken ve de gözlerim kapanırken istemem pek bir halta yaramıyor."
"Gitme Yasemin. Buna hazır değilim."
"Hiçbir zaman hazır olma. Üzgünüm. Randevumuza geç kalmak istemiyorum."
"Ama biz aynı anda gitmeliyiz oraya çiçek bahçem."
"Gitmemeliyiz... Senin dayanacağına inanıyorum..."
"Buluşacağız."
"Elbet bir gün beni göreceksin..."
"Lütfen yerini söyle, en azından yalnız olma."
"Beni kurtarmaya çalışacağını biliyorum. Buna değmem."
"Telefonu kapatma Yasemin."
"Çok ağlama ben gidince, tamam mı?"
"Asla Yasemin. Ağlamak acıdan bir şeyler çıkarmamızı sağlıyor, unuttun mu?"
"..."
"..."
"Alo, Yasemin? Neredesin? Artık hissedemiyorum varlığını güzelim. En azından nefes alışlarını duyayım."
"..."
"Hani beraber gidecektik Yasemin?"
"..."
*ağlama sesleri*
"Özür dilerim."
"Yerini söyle Yasemin! Lütfen..."
*bağlantı kesildi. tekrar aransın mı?*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
birkaç anı
Historia Corta"Anılar çok canlı fakat sen çok solgunsun Yasemin." Kendi hayatım ve kendi anılarım. gxg | Kısa Hikâye | gidenler için ağlayanlara
