Bir anı. Bir nefes. Bir ölümcül madde. Göğsümdeki sancılar günden güne artıyor. Git gide kayboluyor dünyam. Hastalığım bana acı çektiriyor ama önemli olan bu değil. Zihnim bulanıyor. Eskisi gibi ayırt edemiyorum gerçek olan ve olmayan şeyleri. Eskiden sadece sesler varken artık görüntüler de var. Artık sen de varsın.
Gözlerimi kapatıp eski günlerde yaşamalıyım.
***
"Elbisen çok güzelmiş Yasemin."
"Senin için giydim.
***
"Bana kötü biri olduğumdan bahsedip durma!"
"Burada kimse yok, kimse konuşmadı."
***
"En çok ihtiyacımızın olduğu anlarda neden Tanrı bir yardım eli uzatmıyor? Neden hep eziliyoruz Yasemin?"
"Tanrı insanları dünyaya gönderdiğinden beri canavarlarla boğuşuyoruz. Her şeyi o yarattı, acıyı da. Neden yarattığı şeyi yok etsin?"
***
"Artık dayanamıyorum Yasemin!"
"Küçük porselen bebeğim sözümüzü tutarız o zaman."
***
"Bana mucizelerin gerçek olduğundan bahsettiler ama onların gerçek olduğundan emin değilim Yasemin..."
"Mucizeler gerçek olsaydı ölüm günümüzü seçmezdik."
"Haklısın."
***
"Artık yaşamak istemiyorum. Tanrı'dan bir melek yollaması için yalvarıyorum ama göndermiyor."
"Ben buradayım Yasemin. Dünyaya meleklerin girmesi yasak ama ben bir iblisim. Seninle cehennemde ceza çekecek olan iblisim."
"Ben de senin meleğin miyim?"
"Benim için cennetten kovulan meleksin."
"Cennete gidemeyeceğiz değil mi?"
"Cennet bize yasaklandı."
"Sonsuza kadar yanalım o zaman."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
birkaç anı
Historia Corta"Anılar çok canlı fakat sen çok solgunsun Yasemin." Kendi hayatım ve kendi anılarım. gxg | Kısa Hikâye | gidenler için ağlayanlara
