QUEENS OF LOVE SERIES 02: HANNAH JEAN AEZIZEALLLA [COMPLETED]

08

"Sabay na tayong umuwi." Aya ni Rom. Nag-aayos na ako ngayon para umuwi na. Tapos na ang klase namin sa last sub sa panghapon. So uwian na hoho!

"Nope. Kaya kung umuwi mag-isa." Iling na saad ko saka nginitian siya at sinabit na ang bag ko sa likod ko.

"Sige na, Han? Sabay na tayo." Umiling naman ako ulit.

"Nope. Diba susunduin mo pa si Tita at Tito sa Airport? So, No." Galing America si Tito Ronnie at Tita Eli at ngayon ang uwi nila.

"Kaya mo bang mag drive?" Tinawanan ko naman siya. "Ako pa ba? Mas magaling pa nga ako kesa sayo eh."

Last year ay nagpaturo ako kay Daddy na gumamit ng sasakyan. Ayaw pa nila akng payagan sa una pero sa huli ay napapayag ko rin naman sila. In just two weeks natuto na ako. And now, I have my own car hoho!

Pwede akong pumunta kahit saan ko gusto.

"Han, are you sure?" Tanong pa ulit nito.

"Oo nga sabi. Ngayon mauuna na ako, okay? Buh-bye na." Nagfist bump naman kaming dalawa.

"Bye. Mag-iingat ka, okay?" Ngumiti naman ako saka tumango at nag thumbs-up pa.

"Oo na po." Tatawa-tawang sagot ko saka sumakay na sa kotse ko. Pinaandar ko na iyon at sinimulang ipausad ang sasakyan. Pini-peepan ko pa siya muna bago tuluyan ng umalis.

Nagpatugtog ako ng mga rock na music at pakanta-kanta habang nagmamaneho. Pero bigla akong nakakita ng babae na nasa gilid ng daan na tinataboy ang mga bata na nanlilimos. Agad ko namang itinigil ang sasakyan ko saka bumaba.

"What are you doing?" Tanong ko saka agad na tinulungang tumayo ang bata na napaupo sa sahig.

"Ang batang iyan kasi nakakadiri. Umaalis ang mga costumer namin dahil sa kanila." Hindi ako makapaniwalang napatingin sa kaniya.

"What if someone did this to you. Anong mararamdaman mo?! Don't you ever do this again. Hindi nila kasalanan na maging mahirap." Saad ko saka agad na humarap sa mga bata at nginitian sila.

"Okay lang ba kayo?" Alalang tanong ko. Base sa pangangatawan at mukha nila nasa walo hanggang labing tatlong taon pa lang sila. Lima silang lahat at puro madudumi ang mga damit.

"P-Pahingi p-po pangkain. H-Hindi pa p-po kami kumakain. Kahit po para na lang sa mga bunso naming kapatid." Nginitian ko naman sila saka tumayo.

"Sumunod kayo saakin. Papakainin ko kayo ng mga gusto niyo." Agad namang lumitaw ang mga ngiti nila. Aww, thats cute.

"Ikaw," maldita kung tawag sa babae na nakatayo sa gilid. "Palabasin mo lahat ng costumer, lahat lahat. Tawagin mo rin ang manager niyo gusto ko siyang maka-usap, maliwanag?! Huwag kang mag-alala. Babayaran ko lahat ng inorder ng mga nasa loob." Tinalikuran ko lang siya saka agad na dinala sa loob ang mga bata.

Pagkapasok agad kung nakita ang mga mapanghusgang mata ng ibang tao. Porket nagkapera akala kung sino na. Grabi na makahusga sa iba.

Mga maarte. Parang hindi umaapak sa lupa. Iba talaga ang nagagawa ng pera. Mga masyadong mapagmataas!

"Oh, paalisin mo na sila." Utos ko roon sa babae. Agad naman nitong pinalabas ang mga tao kaya binalik ko na ang atensiyon sa mga bata.

"Order lang kayo ng gusto ninyong orderin. Punta kayo roon sa babae at ituro ang order niyo. Ituro niyo lahat ng gusto niyo." Nakangiting saad ko. Agad naman silang nagsitakbuhan kaya napangiti ako. They are all innocent. They don't deserve an empty stomach.

Nasaan kaya ang mga magulang nila?

"Hey--ahm Hi." Biglang may nagsalita mula sa likod ko kaya napatingin ako roon. Isang magandang babae ang bumungad sa paningin ko at may kasama itong---