,be the end
part17
အခ်ိန္ေတြကုန္တာျမန္တယ္..ေဖးေဖးတို႔နဲ႔ပူးေပါင္းထားတဲ့ပေရာဂ်တ္ေတာင္ေနာက္တစ္ပတ္ဆိုရင္ၿပီးေတာ့မယ္ေလ...
ရိေပၚကဂ်ပန္ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔သြားတာ..၁ပတ္ေလာက္ၾကာမယ္တဲ့ ဒီကလုပ္ငန္းေတြကလည္းလႊဲခဲ့လို႔မရတာမို႔ ကြၽန္ေတာ္ေနခဲ့ရျခင္းပင္...
ခ်စ္ရသူမရွိတဲ့အိပ္ခန္းက ပုံမွန္ထက္ပိုေျခာက္ကပ္ေနသလိုပဲ... အခန္းျပတင္းေပါက္နားမွာ cofffee တစ္ခြက္နဲ႔ထိုင္ေနမိတာေတာ္ေတာ္ ေတာင္ၾကာေနၿပီေလ...
တစ္ခ်က္ခ်က္မ်က္ႏွာကို လာတိုးေဝ့တဲ့ ေလေတြကို darling ကိုဘယ္ေလာက္လြမ္းေနေၾကာင္းသတင္းပါးခ်င္ပါရဲ႕...
ဗလာျဖစ္ေနတဲ့ coffee ခြက္ရဲ႕ေဘးမွာတင္ထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက စီးကရပ္တစ္လိပ္ကို ညႇပ္ကိုင္ထားတယ္....
ပါးစပ္ထဲက ခါးသက္သက္coffeeအရသာေနာက္မွာ စီးကရပ္ရဲ႕အရသာပါ ထပ္တိုးလာတယ္....
ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံကထုတ္လႊတ္လိုက္တဲ့ အျဖဴေရာင္အေငြ႕ေတြက ေလထုထဲကို အေႏွာင္အဖြဲ႕ကင္းကင္း ျပန႔္လြင့္လို႔....
လြမ္းလိုက္တာ...ခ်စ္ရလြန္းတဲ့ သူနဲ႔ခြဲေနရတဲ့ အခိုက္အတန႔္က..အခ်ိန္ေတြေန႔ရက္ေတြက ပိုၾကာေနသလိုပဲ.....
သတိရလိုက္တာလို႔ေျပာခ်င္ေပမဲ့ ဆက္သြယ္လို႔မရဘူး.....
အေတြးနဲ႔ပူပန္ေနတုန္း...တတီတီျမည္လာတဲ့ phone ေၾကာင့္ မ်က္ခုံးတို႔က
တြန႔္ခ်ိဳးမိလွ်က္.....
hello....
boss..ကြၽန္ေတာ္ဖန္ရွင္းပါ...
ေျပာ...
ကြၽန္ေတာ္တို႔ေဆးေတြကို ျဖတ္ယူသြားတဲ့လူေတြဖမ္းမိပါၿပီ...၃ေယာက္ပါ...၂ေယာက္ကေတာ့ ဂိုဏ္းေရာက္မွေသသြားပါတယ္...
က်န္တဲ့၁ေယာက္ကိုဖမ္းထားပါတယ္ boss..
အင္း...ငါလာၿပီ....
.......
စကားကိုလိုရင္းပဲေျပာကာ phone ခ်သြားတဲ့ boss... boss ေကာ bossေယ်ာက္က်ား. သခင္ေလးရိေပၚေကာ ႏွစ္ေယာက္လုံးက
အရမ္းေသြးေအး လြန္းတယ္....
ၿပီးေတာ့ ဂိုဏ္းကသစၥာေဖာက္တဲ့သူေတြကို သတ္တဲ့ေနရာမွာ ရက္စက္လြန္းတယ္....
ဒါေပမဲ့ boss တို႔က တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္အေပ်ာက္မခံႏိုင္ေအာင္ခ်စ္ၾကတာ...
