Part 4
"ဂျီဂျီကောင်..မနက်ကမင်းအိမ်ဝင်ခေါ်သေးတယ် သွားပီတဲ့ မင်းကျောင်းဘယ်သူနဲ့လာတာလဲ"
"ဂျောင်ကုနဲ့"
"အမယ် မင်းတို့အဆင်ပြေနေတယ်ပေါ့"
"မသိတော့ပါဘူးကွာ.."
လို့ပြောပီးခုံပေါ်ခေါင်းမှောက်နေတဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းကြည့်ပီး ခေါင်းသာကုတ်နေရတော့တယ်...
ဟူး....ငါလည်းဘယ်တော့မှ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပျော်ရမယ်မသိဘူး~~~
________________
"အမောင်ဂျီ ကျောင်းရောက်ကတည်းကလဒမှိုင်မှိုင်နေတာ ဘာဖြစ်တာလည်း"
"ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူးကွာ"
"ကျစ်..ဘာမှမဖြစ်ရင်စားစရာရှိတာစား "
တနေကုန်အဲ့လိုဖြစ်နေတဲ့ သူ့ကြောင့်ဘေးကလူကဘယ်လိုနေရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး...ဂျောင်ကုနဲ့တခုခုဖြစ်လာတာလားမသိဘူး...
"ယောင်းလေး..."
"ဘာလည်း"
"ငါ..ရည်းစားလေးဘာလေးထားကြည့်ရင်ကောင်းမလားလို့"
"ဘာ..! "
"ဂျောင်ကုကြောင့်လား"
လို့လေသံဖြင့်အံကြိတ်မေးလိုက်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်း'အင်း'တဲ့...
"အဲ့တာငါကဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ"
"ခုမဟုတ်သေးပါဘူး စဉ်းစားကြည့်ရုံရှိပါသေးတယ်"
"ပီးရော"
-------------
ကျောင်းကဆင်းနေပီ ဆရာကလည်းခုထိသင်လို့ကောင်းတုန်း အကူးကစောင့်နေပါ့မလားတောင်မသိဘူး..မစောင့်စောင့် ယောင်းငယ်နဲ့ပဲ ဖြစ်ဖြစ် တယောက်ထဲဖြစ်ဖြစ်ပြန်လည်းရတာပဲ..ငါ့များဘာမှတ်နေလဲ ဟင်း...
ဂျီမင်တယောက်စာသင်နေတုန်းဘေးနားကနေ ပွစိပွစိနဲ့ပြောလိုက်နှာခေါင်းရှုံ့လိုက် ပြုံးလိုက်နဲ့ ကြည့်မရတာနဲ့ ခေါင်းတချက်ရိုက်လိုက်တော့မှ..
"ကောင်စုတ် ငါ့ဘာလို့လာရိုက်တာလဲ"
"မင်းကရော စာသင်နေတာကို ဘယ်စိတ်ရောက်နေတာလဲ"
"ငါ့ဟာငါ ဘယ်ရောက်ရောက်ပေါ့"
"နောက်မှ စာမသိလိုက်လို့ဆိုပီး ငါ့လာမမေးနဲ့မပြောဘူး"
YOU ARE READING
ဒိုင်ယာရီ
Romancewpမွာပထမဆုံးေရးတဲ့ficေလးမို႔ မေကာင္းခဲ့ရင္ႀကိဳေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင့္ ဒီထဲမြာ သီခ်င္းစာသားေတလည္းပါနိုင္တာမို႔လို႔ အကုႏႅဳံးကို crdေပးပါတယ္ wpမှာပထမဆုံးရေးတဲ့ficလေးမို့ မကောင်းခဲ့ရင်ကြိုတောင်းပန်ပါတယ်ရှင့် ဒီထဲမှာ သီချင်းစာသားတေလည်းပါနိုင်တာမို့လို့ အကု...
