Part 6
"ဖိုးဖိုးကြီးသားတို့ကိုပြောစရာရှိလို့ခေါ်လိုက်တာ"
ထမင်းစားပီးဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်ပီး ဖိုးဖိုးကြီးရဲ့ ခေါ်ရခြင်းအကြောင်း ပြောနေခြင်းဖြစ်၏။
"ဟုတ် ပြောပါဖိုးဖိုးကြီး"
"သားတို့ကို ကျောင်းပီးရင် ဖိုးဖိုးကြီးရဲ့ လုပ်ငန်းတေအကုန် သားတို့ကို ခွဲပေးချင်လို့ ဘယ်လိုလဲ"
"ဟုတ် သားကတော့ လုပ်ငန်းတေအကြောင်းနားလည်ကျွမ်းကျင်မှ ယူချင်ပါတယ် ပီးတော့ သားကျောငိးပီးပေမဲ့ ဂျောင်ကုက ကျောင်းမပီးသေးဘူးလေ"
"အင်း..."
"ဖိုးဖိုးကြီး သားလည်း လုပ်ငန်းကျွမ်းကျင်အောင်အရင်လုပ်ချင်သေးတယ်"
"အင်း..မြေးတို့အဲ့လိုလုပ်ချင်လည်း အဲ့လိုလုပ်ကြတာပေါ့"
"ဟုတ်ကဲ့ ဖိုးဖိုးကြီး"
"ဒါနဲ့ ဝက်ပေါက်လေး ဂျောင်ကုလေးကို အကူးလို့တောင်မခေါ်တော့ပါလား.."
"ကျောင်းမှာ အဲ့လိုခေါ်နေကျမို့ အကျင့်ဖြစ်သွားတာ"
ကိုယ်ကပဲဝင်ပီး အဲ့လိုပြောလိုက်ရတယ်..အမှန်အတိုင်းသိရင် ဖိုးဖိုးကြီးလဲသွားနိုင်တယ်မလား~
~
"ဟုတ်ပါပီကွာ..မနက်ဖန်လျှောက်လည်ကြမှာမလား နားတော့ပေါ့"
"ဟုတ်"
ဖိုးဖိုးကြီးကိုနှုတ်ဆက်ပီးအခန်းထဲပဲပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်..ဒီနေ့တော့ ဘာအကြောင်းမှမတွေးချင်တော့......
ဟူး...မနက်ဖန်ဘယ်လျှောက်လည်ရမလဲ ရှာကြည့်အုံးမှ ဟိုတယောက်ကဘာမှသိမှာမဟုတ်ဘူး...ခုလောက်ဆိုအိပ်လောက်ပီ..အိပ်ပါစေလေ ပင်ပန်းနေမှာပေါ့......
လိုင်းပေါ်ကနေincheonကလည်စရာနေရာတေ နာမည်ကြီးစားသောက်ဆိုင်တေအကုန်လိုက်စုံစမ်းပီးတော့ အကုန်ပြင်ဆင်ပီးနာရီကြည့်တော့ ၁နာရီထိုးနေပီ မြန်မြနိအိပ်မှမနက်ကျနောက်ကျလို့မဖြစ်ဘူး.....
--------------------
"ဖိုးဖိုးကြီး သွားလိုက်ပါအုံးမယ်..!"
"အေးအေး..ကောင်းကောင်းသွားပီးကောင်းကောင်းပြန်ခဲ့ကြနော်..!"
YOU ARE READING
ဒိုင်ယာရီ
Romancewpမွာပထမဆုံးေရးတဲ့ficေလးမို႔ မေကာင္းခဲ့ရင္ႀကိဳေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင့္ ဒီထဲမြာ သီခ်င္းစာသားေတလည္းပါနိုင္တာမို႔လို႔ အကုႏႅဳံးကို crdေပးပါတယ္ wpမှာပထမဆုံးရေးတဲ့ficလေးမို့ မကောင်းခဲ့ရင်ကြိုတောင်းပန်ပါတယ်ရှင့် ဒီထဲမှာ သီချင်းစာသားတေလည်းပါနိုင်တာမို့လို့ အကု...
