Part 20
"ချွင်!"
ရိုစီ့ဆီက message ကိုကြည့်ပီး တည်နေရာ အတိုင်း ကားကို မိုင်ကုန်မောင်းနှင်ကာ ဂျီမင်နောက်လိုက်သွားလေသည်...။
သူအခုဘာဆုံးဖြတ်ချက်မှမချရသေးသလို အဖေနဲ့လည်းထိုက်တိုက်မတွေ့ပါပဲနဲ့ အခုအကိုဒုက္ခရောက်ကုန်ပီ.... ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ...အကိုကအမြဲငါ့အနားမှရှိရင် နာကျင်ရတယ်.ဒုက္ခတေလည်းရောက်တယ်...အဟင်း....ငါကတော့ ဘေးကဘာမှမကူနိုင်မကယ်နိုင် အလကားကောင်ပဲ..။
ခွင့်လွှတ်ပါအဖေ။......
*********************************
ကြီးမားတဲ့ အဆောက်အအုံပျက်၏အလယ်တည့်တည့်တိုင်တွင် မက်တပ်ရပ်အနေအထားနဲ့ကောင်ငယ်လေးတယောက်....တကိုယ်လုံး နိုင်လွန်ကြိုးများစွာ ချည်နှောင်ခံထားရချိန်.....
"အ...!" "ကျစ်!"
"ငါ့တူ...သတိရလာပီလား.."
နိုးလာတော့ တကိုယ်လုံးညောင်းကိုက်နေပီး မျက်ခွံတေမှာခဲပိနေသလို ဖွင့်ရန်ခက်ခဲလွန်စွာ၏။ ဒုတ်...ဒုတ်.. ခြေသံတစ်ခု အနားရောက်လာသလို အဝေးရောက်သွားသလိုလို..နားစွင့်ရင် မျက်ခွံကို အားစိုက်ဖွင့်ကြည့်တော့....ဘယ်နေရာရောက်နေတာလဲ..?သူကရော..ဘာဖြစ်နေတာလဲ..?ခေါင်းထဲရှုပ်ထွေးစွာ တွေးရင်း မေ့မလဲခင်က...
လူတယောက်နဲ့စကားများသည်..။ထိုသူက ဂျူမင်ယောင်း....ဟုတ်တယ်..ပီးတော့ ပီးတော့..ဟာ တောင်စဥ်ရေမရ အကုန်ဘာမှစဥ်းစားမရတော့ စုတ်တချက်သပ်စဥ်...ရင်းနှီးသည်.။ထိုအသံပိုင်ရှင်....မဟုတ်မှဆိုသည်အတွေးတေနဲ့ ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်တော့.....
ဘာတေဖြစ်ကုန်တာလဲ....????
"ဦးလေး......"
"မအံ့သြပါနဲ့ ငါ့တူရာ...သိပ်လည်းအံငြဖို့မကောင်းပါဘူး ဟုတ်တယ်မလား။ မင်းနဲ့ငါ့သားအကြောင်း..ငါသိတယ်ဆိုတာ မင်းသိမှာမဟုတ်ဘူး မလား...။ထားပါ မင်းမသိတာတေအများကြီးကျန်သေးတယ်..."
"ဦးလေး....ဘယ်လိုသိတာ...."
"ဟင်း....ငါမင်းတို့တေထက် အများကြီးအသက်ကြီးပါတယ်ကွာ....ဟားဟားး မင်းတို့ဦးနှောက်လေးတေလောက်တော့ ငါမမှုပါဘူးကွာ...ဆိုးလိုက်တာနော် ဟားးးးဟားးး!"
YOU ARE READING
ဒိုင်ယာရီ
Romancewpမွာပထမဆုံးေရးတဲ့ficေလးမို႔ မေကာင္းခဲ့ရင္ႀကိဳေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင့္ ဒီထဲမြာ သီခ်င္းစာသားေတလည္းပါနိုင္တာမို႔လို႔ အကုႏႅဳံးကို crdေပးပါတယ္ wpမှာပထမဆုံးရေးတဲ့ficလေးမို့ မကောင်းခဲ့ရင်ကြိုတောင်းပန်ပါတယ်ရှင့် ဒီထဲမှာ သီချင်းစာသားတေလည်းပါနိုင်တာမို့လို့ အကု...
