I Will Be Here [JENLISA]

Chapter 21

Kai's POV

"Bam saan ka pupunta? Bakit ka nagmamadali?" Tanong ko dito ng mapansin kong kinakabahan.

"Si lisa. Inadmit. Kailangan kong pumunta dun. Wag mong sabihin kahit kanino ha? Sge na aalis nako" Pagmamadali nito

"Sandali text mo sakin yung ospital. susunod ako. Kunin ko lang mga gamit ko." Sabi ko dito at pumunta nako ng room ngunit sa di inaasahan may nabangga ako.

"Aaa!!sawang sawa nako mabangga!!!" Sigaw ng babae.

"Miss sorr-" putol na sabi ko dito ng makita ko si jennie pala yung nabangga ko.

"Jen. Ikaw pala sorry hindi kita nakita. Nagmamadali kasi ako. Si lisa kasi nasa-" putol na sabi ko ng maalala kong bawal pala sabihin kay jennie yung nangyari.

"Ano kai? Anong tungkol kay lisa?" Sunod sunod na tanong nya.

"Ha??ehhh Wala. Wala. Alis muna ako jen ha" huling sagot ko.

Hindi naman na ito sumagot pa at nagpatuloy sa paglalakad nya.

Inayos ko na ang mga gamit ko at kinuha na ang coat ko na nakasabit sa upuan ko.

Ng makalabas ako ay nakasalubong ko ang guro namin.

"Sir. Can u pls excuse me just for today? My.... Sister po kasi. Nasa ospital i need to go there asap." Sabi ko dito.

"What?? Ofcourse you can go. Hurry up baka sarhan ka ng gate. Be sure on time this afternoon okay?go" Sagot nito at tumango nalamang ako.

Habang tumatakbo ako ay hindi ko mapigilan na alalahanin ang mga suffering days ni jennie.

(Use headphones while reading this part:) )

*FLASHBACK*

:Jen? Nandito na tayo. Aalalayan na kita.

J: okay lang ako. Kaya ko.

: Jen. Hahayaan kita na lumabas dito sa kotse ng mag isa. If u let me visit u.

J: Ikaw na bahala. Alis nako. *Cold tone*

Hinintay ko munang makapasok sya sa bahay nila bago ako umalis.

*Earlier*

:Jen!!

Sigaw ko dito ng makita kong umiiyak ito sa gitna ng ulan sa parking lot ng mag isa.

J: *crying with her sobs*..

:Shhhh... Tumayo kana jan... Pls... Maawa ka sa sarili mo...

Hindi ko namamalayan na pati ako ay umiiyak na rin pala. I cant stand to see the woman i love having her breakdown.

Hindi ko alam kung magagalit ba ako kay lisa o iintindihin ko nalang. Magagalit ba ako dahil sinaktan nya ng ganito ang babaeng mahal ko o iintindihin ko nalang dahil nagkaroon na ako ng chance?

Pero maling mali eh. Sasaya ako dahil finally mapapasakin na ang babaeng hinahanap ko mula pagkabata ko. Pero ang unfair naman kung hindi naman sya sakin sasaya.

*Morning*

: Tita. Goodmorning po. Nagdala po ako ng ramen chaka teokboki para naman po di kayo lamigin.

Jennie's Mom: oh kai hijo. Pasok ka. Salamat dito ha?

: Walang anuman po. Si...jennie po?

Instead of answering. Jen's mom just looked down and a tear fall from her eyes.