ÇAĞLAR | texting

5.5

"Eve geldiğinde sayıklıyor gibiydi. Ateşi yoktu ama çok halsizdi. Odasına girdi birkaç saat oturdu. Ama sonra yemeğe çağırmak için odasına girdiğimde yerde yatıyordu. Nabzını kontrol ettim. Nabzı atıyordu, nefes de alıyordu. Bayıldığını anladım ve hemen ambulansı aradık. Ambulans gelene kadar ne denediysek de uyanmadı. Derisi ölü rengi olmuştu. Dudakları mosmordu. Üşüyor gibiydi, ambulans geldiğinde uyanır gibi oldu anlamsız bir şeyler mırıldandı yine"

Kadın konuşurken titriyor, kalbi kuş gibi çarpıyordu.

Doktor sakince konuştu.

"Sakin olun hanımefendi. Kızınız yorgunluktan ve açlıktan bayılmış. Uyanmasını bekleyeceğiz."

Kadın başını onaylar vaziyette salladı.

Kadının büyük kızı annesine sokuldu. İkisi de korkmuş görünüyorlardı.

Hastanenin girişinde bir gümbürtü koptu.

50'li yaşların başında bir adam danışmadaki kadına ağlayarak kızının yerini sormaya başladı.

"İsmi neydi?"

"Beste Pamir" diye güçlükle fısıldadı adam.

Kadın ve kızı adamın lafıyla şoka uğramışlardı.

Genç kız yerinden kalkıp adamın yanına gitti.

"Siz benim kardeşimi nereden tanıyorsunuz?"

Adam elini boğazına götürdü.

"O benim kızım sayılır. O benim öz kızımdan daha çok evlatlık yaptı bana"

Genç kız adamın dediklerine bir anlam veremedi.

"Nasıl yani?"

Adam nefeslenerek oturakların birine oturdu.

"Anlatacağım"

Adam yer yer ağlamasına devam ederek, yer yer derin nefesler alarak hikayenin başından sonuna kadar detaylıca anlattı. Beste'nin ona her gün yardımcı olduğundan, oğlu saydığı yeğeninin yerini doldurduğundan bahsetti.

Adam bunları anlatırken kadın kızının geçen aylardaki tüm bahanelerinin, sorumsuzluklarının, işlerini aksatmasının sebebini anlayarak üzüntüyle iç çekti.

Genç kızsa vahim bir durumdaydı. İçinden 'ne yaptım ben?' diye pişmanlık çığlıkları atıyordu.

Genç kız, annesine ve karşısındaki adama belli etmese de içinde büyük bir pişmanlık yaşıyordu.

Yaptığı bir davranışın bedelini kız kardeşi ödemişti.

Gözünden bir yaş akarken öylece duvara bakmakla yetindi.