ÇAĞLAR | texting

2.0

Yemekhane bugün normalden çok daha kalabalıktı.

Erkeklerin çoğu Sena'nın sevgilisinden ayrıldığını duymuştu herhalde.

Kuzey arka masamda olduğu için arkadaşlarıyla olan konuşmalarını duyabiliyordum.

Ağzından çıkan lafları duyabiliyor muydu?

Sena bile olsa hiç kimse böyle iğrenç ithamları hak etmezdi.

Ne kadar değiştiğini düşününce üzüldüm.

Kuzey'e dönüp kötü kötü bakacaktım ki Çağlar'ın yeşilleriyle buluştu gözlerim.

Bugün hasta gibi duruyordu. Gözleri uykusuzluktan kanlanmıştı. Bu da gözlerinin daha da öne çıkmasına sebep oluyordu.

"Nereye bakıyorsun sen?" diyen Aylin'in sesiyle gözlerimi hemen Çağlar'ın gözlerinden çektim.

"Şu çocuk o kim?" dedim hiç bilmiyor gibi.

"O mu?" dedi Kuzey'i göstererek.

"Hayır. Şuradaki siyah ceketli, yeşil gözlüyü diyorum."

"Ondan bahsediyorsun demek. Okulda kimse sevmez onu."

"Neden?"

"Buradaki ilk senesinde Kuzey'le araları çok iyiydi, kuzen değillerdi kardeşlerdi sanki."

"Ee"

Bu kız bana anlatacak gibiydi.

"9. sınıfın sonunda yeşil gözlünün babası bir kıza tecavüz etmekten tutuklandı."

Etraf buz kesmişti sanki.

"Bunu yapan babasıysa ona niye çektiriyorlar cezasını?"

"Sabırlı ol daha en önemli yerlere gelmedik."

"Tamam dinliyorum." deyip ağzıma hayali bir fermuar çektim.

"Eşinin böyle kötü biri olmasına dayanamayan annesi hasta düştü. Söylenene göre o annesine çok düşkünmüş. O da ölünce.."

"Bu kadar kötü olay yaşamışken neden ona hala kötü davranıyorlar?"

"Bu meseleyi tam olarak bilemiyoruz. Ama Sena, Kuzey ve onun arasında bir olay yaşandığını biliyor herkes."

"Ne gibi bir olay?"

Kulağıma eğildi.

"Taciz"

"Ne?"

Sesim o kadar yüksek çıkmıştı ki herkes susup bana baktı.

"Sakin ol. Dur da devam edeyim. Sena bu olaydan sonra Kuzey'le yakınlaştı. 10. sınıfta sevgili oldular zaten. Sena ve Kuzey okuldaki sözü geçen birkaç kişiye bu olayı anlatmış. Onlar da bize onun ismini anmamamızı, ona bakmamamızı, onunla konuşmamamızı, onu dışlamamızı söylediler."

"Bu güçlü kişilerden kastın kimler?"

"Ele başları Görkem. Sonra Ceylan, Yiğit, Cesur gibileri geliyor."

"Siz hiç sorgulamadınız mı?"

"Sorgulayan birisi vardı. Onun en yakın arkadaşı Ahmet buna karşı çıktı. Sena'nın yalan söylediğini söyledi."

"Peki ne oldu?"

"O kadar çok üstüne gittiler ki dayanamadı."

Kulaklarım uğuldamaya başladı.

"Öldü mü?" dehşete kapılmıştım.

"Hayır. Akli dengesini yitirdi. Ruh sağlığı merkezinde kalıyor. O da arada ziyaret ediyor."

"Peki kimse bir şey demedi mi? Buna kimse karşı çıkmadı mı? Polise söyleselerdi ya."

"Bu kişiler zannettiğin gibi kişiler değil. Arkaları çok sağlam. Parayla halledemeyecekleri şey yok."

"Peki Kuzey ne yaptı, Kuzenini savundu mu?"

"Kuzey onu tek kalemde sildi."

"B-ben şey anlattığın için sağol."

Güçlükle ayağa kalktım.

Kafam düşüncelerle dolup taşmaya başlamıştı.

Kime inanmalıydım?

Hangisi doğruydu?

Çağlar bahsedilen olayı yapacak birisi mi?

Bir iki adım atmıştım ki gözlerim kararmaya başladı.

Kendimden geçtiğimi ve birazdan yeri boylayacağımı biliyordum.

Birinin beni tutmasından sonrasını hatırlamıyorum.