unknow | taekook

9| şüphelendiğim bey

Yeni bölüme hoş geldiniz benim güzel olmayan okuyucularım.
Yavaş yavaş kaosa giriş yapıyoruz fiçu fiçu, ama önce her bir karakteri güzelce tanıyıp eleştiri yapıp, bir şeyleri çözmenizi bekliyorum.

Bölüm arasına spoiler bıraktım ;)

Eh iyi okumalar o zaman<3 ne kadar iyi olursa :D

.
.

...

Sıcak bir duş ardından hızlıca üzerimi giyinip film izlemeye karar vermiştim.
Ki bu aklım binlerce soruyla doluyken pek mümkün değildi.

Hatırlıyordum, alkol etkisi bedenlerimizi tamamen alt üst ederken bana, kafasını karıştırdığımdan bahsetmişti. Ayrıca ikide bir annesinden bahsediyordu.

Ne olmuştu ona? Ölmüş müydü? Onu terk mi etmişti yoksa?

Ona soramıyor, yardım edemiyordum bile, bir samimiyetimiz yoktu. Hem oda tiksinmişti benden görmüştüm işte! O da nefret edip ibne diyecikti bana.

"Bilinmeyen numara olabilir mi?" sorusu zihnimde dönüp duruyordu ve kafamı karıştırıyordu.

Kafamı koltuğunu köşesine yaslamış, düşüncelere dalmışken kapı çaldı.
Babamlar gelmişti.

Kalkıp kapıya ilerledim, ilgilenmem gereken 2 koca bebeğim vardı.

...

Kim taehyung'tan

Kahvaltı yapıyor bir yandan da zihnimi rahatlatmaya çalışıp, jungkooku düşünmemek için uğraşıyordum.

Aklımı karıştırıp, kalbimi hızlandırıyordu. Biliyordum bu yanlıştı.
Ben 8 yaşımda böyle öğrenmiştim çünkü.

Erkek bir kızı sevmeli, kız bir erkeği sevmeliydi. Ve eğer işler ters giderse tanrı onu sıcak ve dolgun ateşinde, cehenneminde yakmalıydı.

Babam annem gittikten sonra hep,
"Bu yanlış tae, hastalıklı olmamalısın. Güzel bir kıza aşık olmalı daha sonra da onunla evlenmelisin. Bir erkek ile çocuğun olmayacak. İğrenç değil mi?" Ve benim yalnızca korkuyla usulca başımı sallamam.

Hep korkarak ve yanlış olduğunu düşünerek büyümüştüm.

Eşcinsellik sahiden de kötü müydü? Bir erkek bir erkeği sevemez miydi? Zevkler belirli mi olmalıydı?

Benden şüpheleniyordu, biliyordum.
Ama bilmiyordu bilinmeyen numara benliğim değil, baskıyla ve zorla bürünmüş olduğum kimliğimdi.

Belki intikam almam gereken kişi ailesi ya da o değildi, ama babam zorluyordu zihnimi yıkıyor ve nasıl isterse öyle şekillendiriyordu.

Jungkook masum ve temiz bir kalbe sahipti, ailesi iyi insanlardı belki de.

Ama intikam bedenimi sarmışken mantıklı düşünemiyor, hatalarımı örtüp kendimi haklı olduğuma inandırıyordum.

Ve ben deneyecek belki de yanılacaktım.

Küçükken hatalardan ders çıkarıldığını söylerlerdi, benim buna hiçbir zaman fırsatım olmadı.

Kiminin doğrusu bizim yanlışımızdı belki de, ama toplum ne isterse herkes ona göre şekillenir ve sahte kişiliklere bürünürdü.

Jungkook böyle değildi o özel ve farklıydı. Ama intikam duygum bunu red ediyor beni ve toplumun doğrusuna itiyordu.

Ama ben Taehyungtum ve kendi doğrularımı yaratabilirdim.

...

Babamların gelmesi ardından bunu duyan jimin hyung çok sevinmiş ve yoongi hyungu koluna takıp bize gelmişti.