oncelikle bolum gecikmesi icin uzgunum bir dahakine geciktirmemeye calisacagim🥺✊🏻
2k olduk tesekkur ederim, daha nicelerine umarim💗🐰🐯
iyi okumalar, stay strong eda😔
***
Her birimizin gelecek üzerine planları belki de hayal olarak kalacak olsa da istediği şeyler vardı.
Bense son birkaç ayda batağa batmış ve çökmüş durumdaydım. Hayallerim nede gelecek üzerine güzel planlarım vardı.
Hayatımı mahveden ve hayallerim yerine derin bir bataklık bırakan kişi üst komşum "Kim afet Taehyungtu."
Dün gece sıcak bir duş ve uykunun iyi geleceğini düşünerek duşa girmiş ve ardından sabaha kadar yalnızca sessizce ağlayabilmiştim.
Sabaha karşı 4'de babam beni kontrol etmeye geldiğinde, uyuma numarası yaparken uykuya dalabilmiştim.
Sabah 7'de aptal alarmım ve babamın garip seslerle odama girmesiyle kısa ama huzurlu uykumdan sıçrayarak uyanmıştım.
"Bay kim geldi. Nani nani, düt düt. uyan çocuklar için okul vakti- şş uyansana."
"Baba, baba garip sesler çıkarma seokjin babam mı öğretiyor- baba kes şunu." yastığımla kulaklarımı kapamış ve örtüyü üzerime çekmiştim ancak pek işe yaradığı söylenemezdi.
"Kalkıyorum tamam-" cümlemi tamamlayamadan örtüyü üzerimden çekip belimden tutmuş ve ayağa kaldırmıştı.
"10 dakikaya kadar aşağıda ol bebeğim." yanaklarımı sıkıp odamdan çıktığında, odamdaki küçük banyoya ilerlemiş ve işlerimi halledip çıkmıştım.
Dolabımın kapağında asılı duran ve yeni ütülendiği belli olan düzgün okul kıyafetlerimi hızlıca giyip dolabımdan siyah bol bir ceket çıkarmış, üzerime geçirip alt kata inmiştim.
Mutfağa girdiğimde kendine yeşil çay koyan babama "Günaydın" deyip öpücük atmış ve siyah bar sandalyesine oturup omletimi yemeye başlamıştım.
Sessiz devam eden kahvaltımız babamın konuşmasıyla kesilmişti.
"Bebeğim, baban şu sana yazıp, okula ifşa eden çocuktan bahsetti. Hala seni rahatsız ediyor veya yazıyor mu? biliyorsun bula-" sözünü kesmiş ve hızla konuşmuştum.
"Hiç, hiç ufacık bile rahatsız etmiyor baba. Hem ben zaten engelledim onu o da pişman olmuştur herhalde yazmadı zaten." yüzüme sahte bir tebessüm yerleştirdiğimde o da kafasını sallamış ve gülümsemişti.
Masadan kalkmış ve ağzıma bir şeyler tıkıştırarak konuşmuştum. "Ben çıkıyorum, akşam görüşürüz." öpücük attığımda tutup kalbine koymuş gibi yaptığında seslice gülmüş ve kapı kenarındaki sırt çantamı alıp çıkmıştım.
Tabi çıktığımda kapımın karşısında, duvara yaslı beni bekleyen taehyungu beklemiyordum.
Kapıya çıktığımda yaslandığı yerden hızla doğrulmuş ve yanıma gelmişti.
"Günaydın, konuşabilir miyiz?" yüzünde gözlerimi gezdirmiş ve cevap vermeden yanından geçip merdivenlere ilerlemiştim.
"Bir dinler misin beni, Jungkook sana diyor-" "Taehyung, siktir git."
Olduğu yerde durmuş ve yüzüme bakmaya başlamıştı, umursamaz bir tavırla okula ilerlemeye devam ettim.
Taehyungun yavaş adımlarla okuluma kadar beni takip ettiğini bilmeden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
unknow | taekook
Fanfictionbilinmeyen numara: hey, sırrını biliyorum 080121| 110621| {düz yazı ağırlıklı/text}