selam minik halkim🥺
bu bolumu yazmamda ve ilham almamda bana yardim eden ben feroya tesekkurlerimi sunuyorum😚
yine bir gecis bolumu!!
neyse uzulmeyin 2-3 bolum sonra bitecek ara bolumler🥺🥺💖💓💘💞💗
neyse iyi okumalar bebeklerim🥺
***
Güneşin parlak ışıkları beyaz tenime çarparken, uyunmamak için büyük bir uğraş sergiliyordum.
Okula gitmeliydim.
Birkaç dakika daha yatakta kendi kendime verdiğim savaş ardından kalkmış ve odamdaki banyoya ilerlemiştim.
İşlerimi halledip tekrar odama döndüğümde dün gelişi güzel fırlattığım için kırışan önlüklerime baktım.
Sitemkar birkaç mırıltı ardından önlüklerimi üstünkörü bir tavırla ütülemiş ve giyinmiştim.
Dolabımdan çıkardığım vişne çürüğü ceketimi üzerime geçirip, kahvaltı için alt kata ilerlemiştim.
Son birkaç haftam klasik geçiyordu. Okuldaki zorbalık yapan insanları ailem ile şikayet ettiğimiz günden sonra rahat bir nefes almaya başlamıştım.
"Günaydın gençler." Yüzümdeki kocaman gülümsemeyle girdiğim mutfak kapısından, somurtarak çıkmıştım.
Hoseok ve Taehyung ailemle, evimin mutfağında sabah kahvaltısı ediyordu.
Siktir.
Benim evimde, benim masamda.
Donuk ifademle yavaş adımlarla masaya ilerleyip bar sandalyesini kendime doğru çekip, oturmuştum.
"Günaydın Jungkook." Taehyung samimiyetle konuştuğunda, babalarım ve Hoseok hyung üzerinde gözlerimi gezdirmiştim.
Ve ardından samimiyetle bir gülümseme sunmuştum.
Üzgünüm sana sinirli kalamıyorum.
Bunun beni yıpratacağını biliyorum.
Ancak senden hoşlanmaya başladığım zaman bundan geri durup kaçamıyorum.
Ve bunun için yetersiz sebeplerini makul kılacağım.
"Günaydın Jungkook." Hoseok hyung konuştuğunda gözlerimi Taehyungtan yavaşça çekmiş ve Hoseok hyung'a gülümsemiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
unknow | taekook
Fanfictionbilinmeyen numara: hey, sırrını biliyorum 080121| 110621| {düz yazı ağırlıklı/text}