ÖLMEK - YAŞAMAK

1.3K 47 32
                                    

Duydum ki unutmuşsun  gözlerimin rengini

Ne kadar da üzücü. Birisini seviyorsun.

Onunla yapamıyorsun. Ama onsuzda olmuyor.

En kötüsü ayrı  kaldığın  her an onu düşünürken bir süre sonra hatırlayamıyorsun. Saçı ne renkti? Ne severdi? Gözleri ne renkti?

Satırlara  yazmak kolay. Okuması da kolay. Ama yaşaması  hiç tahin edilemeyecek kadar zor. Şu anda bunları yaşayan bilir bu duyguları. Belki de benim söylediklerim az kalıyor onun duygularının  yanında.
-------------------------------------------------
Poyrazdan:

Mavi gözlerimin önünde bir adamı  vurmuştu.

Bu masum kız bunu nasıl kaldırabilir ki. Baktığımda  Burak ile mavinin sarıldığını  Mavininse hala şoktan çıkamadığını gördüm.

Birkaç dakika sonra Mavi birden bayılınca bağırmaya başladım. Daha doğrusu delirmeye. Bu kız bunu nasıl kaldıracaktı.

Neredeyse bütün düşünme  yetimi kaybetmiştim

Ateş  abim hızlıca  Burak'ın kollarında  baygın  bir şekilde  yatan Maviyi alıp arabaya doğru koştu.

Tabi bizde vakit kaybetmeden arabalarımıza binip hastaneye doğru yola çıktık.

Yolda giderken Botan abim aradı..

Mavinin giderken ayılıp olduğunu , eve doğru gittiklerini söyledi. Ben de hızlıca AKGÜN villasına doğru yöneldim.

Eve vardığımızda Ateş abi Maviyi kucağına almış , mavi de kafasını  Ateş abinin omzuna yaslamıştı.

Ah be Mavim keşke  bunları yaşamasaydın.

Ateşden:

Mavi Burak'ın  kucağında  bayıldığında  hızlıca  kucağıma  alıp arabaya bindirdim.

Hızlıca hastaneye doğru sürmeye başladım.

Birkaç dakika sonra Mavi gözlerini açtı.

Baktığımda  gözleri açıktı  ama hiçbir tepki vermeden olduğu yerde yatıyordu.

Yolda giderken Botan abiyi arayıp Mavinin uyandığını  ve eve doğru geçtiğimizi söyledim. Ve de diğerlerine iletmesini rica ettim.

Eve geldiğimizde Maviyi kucağıma alarak içeri girdim.

Koltuğa yatırmak yerine yukarıya kendi  odama yatırdım . Henüz burada bir odası yoktu.

Biz geldiğimizde diğerleri de gelmişti .

Kenarda duran çantamı alıp  içinde muayne etmek içim malzemeler çıkardım.

Muayne ederken Mavinin bilinci açıktı  ama tepki vermiyordu. Büyük ihtimal ile şok geçiriyordu.

Çantamda bulunan sakinleştiricilerden  bir tanesini Mavi ye enjekte ettim.

Biraz vakit geçtikten sonra aşağıya  indim. Baktığımda  herkes dağınık bir şekilde oturmuþtu.

Normalde bizler için bu normal bir şey. Biz hepimiz mafya olduðumuz için çeşit  çeşit silah ve de çeşitli dövüş eğitimleri aldık. Tabi Burak hariç. Hala onun eğitimleri devam ediyor.

Bora bu sefer kriz geçirmemişti. Galiba yavaş  yavaş kendini kontrol etmeye başladı.

Poyrazdan:

Başımı ellerimin arasına almış bir şekilde  bir kenarda oturuyorum. Off. Bu hiç iyi olmadı.

Biraz vakit geçtikten sonra aşağıya inen Ateş abiyi fark ettim. Önce etrafa göz gezdirip o da bir kanara oturdu.

FIRTINADAN SONRAKi GÜNEŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin