Okul Kavgası

360 15 7
                                    

Özlem.

Hepimiz hayatımızda mutlaka bir şeyin özlemini çekmiştir.

Kaç yaşında olursak olalım.

Özlem sadece mesafeler midir?

Yoksa çok yakın ama bir o kadar da uzak olmak mıdır?

Mavi:

Mavi: Tamam tamam. Geliyorum.

Heyecan ile koşa koşa arabaya bindim.

Ah bir dakika siz daha ne olduğunu anlamadınız. Hemen açıklayayım.

Hafta sonu büyük bir hız ile geçmişti.

Bu gün ise okul günüydü. Asla erken kalkamadığım için biraz geç kalmıştık.

Şimdi ise heyecan ile okula doğru gidiyoruz.

Ateş abim bizi bırakıyordu. O da buradan sonra galiba hastaneye geçecek.

Biz daha evdeyken Bora ve Mert abim evden çıkmıştı. Onlar da şirkette mimar olarak çalışıyormuş.

Nihayet okula geldiğimizde

Ateş: Burak yanında para var mı?

Burak: Hayır abi. Hepsi kredi kartı.

Ateş abim kafasını onaylamazca sallayıp Burak'a ve bana 200 Tl verdi.

Mavi: Gerek yoktu.

Ateş: Hadi bakalım iyi dersler size.

diyerek söylediğimi umursamamıştı.

Burak ile arabadan indik.

Burak: Önce bir müdürün odasına uğrayalım.

Mavi: Tamam.

dedim ve beraber okula girdik.

Okula girdiğimizde bütün gözler bize dönmemişti tabikide. Sadece her okulda olan dedikoducu tayfanın gözleri bizim üzerimizdeydi.

Of acaba hakkımızda ne diye dedi-kodu çıkartıcaklar?

Burak ile beraber okulun içine girdik. Okul gerçekten de fazla büyüktü. İçinde şık bir sadelik vardı.

Burak bir kartı asansöre okutup 5. Kata bastı.

Birkaç saniye sonra 5. Kattaydık.

Burak bir kapıyı çalıp içeri girdi. Tabi ben de peşinden gittim.

Burak: Hocam biz Mavin sınıfını örenmek için gelmiştik.

Müdür: Hoş geldiniz. Mavi sınıfın 11/C.

Mavi: Teşekkürler hocam.

Müdür: Rica ederim. Ders programını gün içinde rehber öğretmenden alabilirsin.

Mavi: Tamam hocam.

Diyip odadan çıktık.

Burak: Mavi hadi gel alt kata inelim. Sınıfımız orda.

Mavi: Sınıfımız?

Burak: Aynı sınıftayız mavişim.

Mavi: Heee. Anladım.

Burak hafif kıkırdamakla yetindi.

Alt kata merdivenlerle indik.

Sınıfın önüne geldiğimizde kapıyı çalıp girdik.

Sınıfta öğretmen der işliyordu.

Burak: Hocam geç kaldığımız için özür dileriz. Müdürün yanındaydık.

FIRTINADAN SONRAKi GÜNEŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin