FIRTINADAN SONRAKi GÜNEŞ

Her Şey Daha Güzel

Acıları büyüttü onları.

Öğrenmişlerdi acıları ile yaşamayı.

Onların en büyük öğretmeniydi acıları.

Hayatı öğretmişti onlara. En küçük şeyle mutlu olmayı, ayakta kalmayı, sevmeyi, sevilmemeyi.

Duyguları, hayatı öğretmişti onlara.

Mavi'den:

Mavi: Ya sen gitsene başımdan.

Mert: Hayır hanım efendi. Zaten dün de Bora abim ile kör kütük sarhoş geldiniz eve. Asmışsın okulu. Bu gün gidilecek.

Mavi: Ya okulun son haftasındayız.

Mert: Ders işliyormuş ama hocaların.

Mavi: Ya okul zamanı ders işlemeyip işlemeyip son haftaya bıraktı konuyu. Vallaha güzelim yatağımı bırakıp hiçbir yere gidemem.

Mert: Off başımın belası.

Mavi: Tatlı belası bir kere.

Mert: Aynen aynen.

Konuyu az çok anlamışsınızdır. Okulun son haftasındayız ve beni okula zorla göndermeye çalışıyor başımdaki bu şahıs. Asla okulun son haftası da gidecek kadar inek bir öğrenci olmadım. Sabahın köründe dikildi başıma zaten. Off bütün uykum da kaçtı. Sabahın köründe bir insan niye okul koyar ki. Kesin okulu bulan kişi masojist. Yoksa neden sabahın körüne okul koyar ki.

Mert: Okula gitmeyeceksen aşağıya kahvaltıya in bari.

Mavi: 5 dakikaya oradayım yakışıklı.

Diyip öpücük attım. O da öpücükle karşılık verince sırıttım.

Hızlıca lavaboya girip rutin işlerimi hallettim.

Aşağıya indiğimde herkesin masada olduğunu gördüm.

Mavi: Güüünaydınnnn!

Hep bir ağızdan günaydın dediler. Ben de masaya oturdum.

Kahvaltıya başladığımda Ateş abim konuşmaya başladı.

Ateş: Kardeşlerim biliyorsunuz ki hepimizin başından bir takım olaylar geçti. Biliyorsunuz Botan ağabeyler ile beraber yaşayacaktık. Botan ağabey evi ayarlamış bu gün akşama kadar oraya taşınıyoruz. Sadece özel eşyalarınızı alın.

Herkes onay verircesine kafasını salladı. Ben ne yapacağım acaba altı erkek arasında. Ve bunların üçüne sinirli olduğum düşünülürse-ahh bunalmaya başladım.

Kahvaltıdan sonra eşyalarımı toplamak için odama çıktım.

Zaten çok bir eşyam yoktu

Aklıma tam olmayan valizim gelirken kapım tıklatıldı.

Mavi: Gel.

Kapı açıldı .

Ateş: Şey-ııı valiz getirmiştim.

Bu haline hafif tebessüm ederek

Mavi: Teşekkürler.

Ateş: Rica ederim. Neyse ben seni tutmayayım sen hazırlan.

Mavi: Tamam.

Dedikten sonra odadan çıktı.

Ateş abimin verdiği valizin için eşyalarımı yerleştirmeye başladım.

Bir süre geçtikten sonra son olarak banyodaki eşyalarımı da koyarak valizi kapattım.

Duvardaki saate baktığımda saatin 15.30 olduğunu gördüm.