Ne diyon Lan sen?

NDLS -21- Evet.

Bu bölümü 33Mihriban 'a ithaf ediyorum :)

Medyada Elif'i ve Yekta' yi düsünün :)

Herkese iyi okumalar...

_____

''Yan yana' ayrı yazılır, biz hep 'sımsıkı' olalım..'

_____

"Doktor bey. Kardeşim nasıl?" dedi Buğra titreyen sesiyle.

"Elimizden geleni yaptık. -"

Buğra doktorun yakasına yapışıp duvara sertçe itti. "Sakın öldü deme! Yoksa seni gebertirim!" dedi dişlerini sürterek.

"Bugra cekil lan kenara! Biraksana adamin yakasini!" dedi Ismail Bugra' yi doktorun yakasindan cekerek.

"Kardesiniz ölmedi. Düserken Kafasi sarsilmis ve az kalsin beyin kanamasi gecirecekti ama kurtarabildik. Ameliyat cok kritik gecti..."

"Eeeee simdi nasil söylesene!" dedi Ismail.

"Simdi durumu stabil ama her an her sey olabilir. Bir kac gün burada kalmasi gerek."

"Teskkürler doktor bey." dedi Ismail sonradan.

"Onu ne zaman görebiliriz?" dedi Zeynep aglamakli sesiyle.

"Az sonra odaya alinacak. En iyisi yarin görüsün onunla. Daha iyi olur.."

"Peki.." dedi Zeynep. "Ailesi nerede?" diye sordu doktor ve süpheli bakti. Bugra kafasini kasiyarak "Trafikte." dedi. "Onlari gördügünüzde lütfen bana gelmelerini söyleyiniz. Bir kac imza gerek."

"Elbette doktor bey. Iletirim..." dedi Bugra sonradan. Bir kac saniye sonra hemsire doktora dogu kostu. "Levent bey! Acil bir hasta geldi. 20 yaslarinda bir genc adam! 6 tane kursun var gögüs bölgesinde!"

Ne kadar cok bagiriyor amk! Ikiside kosmaya basladi. Acaba gelen Arda miydi? Ölmedi mi o bokyen!

"Ben Teyzemlere bi gideyim..." dedi Bugra. "Sen bu halinle süremezsin arabayi. Bende geliyorum." dedi Ismail Bugra' nin koluna hafifce bi kac kere vurarak.

"Ben burada kalacagim....!" dedi Zeynep. Taner Zeynep' e sarildi ve anlayamadigim bi kac sey fisildadi. Sonradan ikisi de Bugra' larla birlikte gittiler. Gittiklerinde bir kac dakika sonra Elif' i gördüm. Yanimdan gectiginde onu daha iyi görebildim.. Kalbim sikisti onu böyle bu halde görünce...

Hemsireler onu odasina götürüp bin tane sey yaptilar. Sonradan da yaninda ayrildilar. Etrefimda bakindim ve iceri girdim. Ona yaklastim ve anlini öptüm. Cekildigimde elini hafifce kipirdatiyordu.

Gözlerini acti! Buna inanamadim. Hemen elini tuttugumda bana bakti. Nefretle baktigini anladigimdan agizim acik kaldi.

Kisaca "Defol." dedi. Acaba benim kim oldugumu mu unuttu?

"Askin benim. Yekta' yim ben...?" dedim tebessüm ederek. "Defol dedim sana. Gözüm seni daha görmek istemiyor. Sen bir katilsin. Gözümün önünde birisini öldürdün. Defol..." dedi zorlanarak.

Bu kadar derecede soguk hali beni yikiyordu. Onu gercekten anlayamiyordum! Kadinlari anlayamiyorum!

Lan senin hayatini kurtardim be! Gözümü kirpmadan Arda'yi öldürdüm lan! Senin icin! Sadece seni düsündüm o an! Ailemi degil! Sen bana dogru kostun ve vuruldun! Bunu görmek nasil bi sey bilemezsin! Özür dilerim tamam mi! Senin önünde birisini öldürdügüm icin özür dilerim!

Bunlarin hepsini ona bagirarak söylemek istedim ama yapamadim. Sadece düsünmüstüm o kadar.

Elif