Ne diyon Lan sen?

NDLS -17- Açıklama

Arkadaşlar 16. Bölüm final değil di. Final olsaydı yazardım. Sizce ben gerçekten orada bırakır mıydım? :)

Şimdi çoğu Başkaların bakışlarını okumak istiyor çünkü acaba şu kişi nasıl düşünüyor... ne yapacak vs..

Bu bölüm Elif'in ağızından olmayacak. Öbürlerden olacak. Böylece daha iyi de tanırsınız onları...

Eğer medyada yine sorun olmazsa Elif'i ve Yekta'yı göreceksiniz :)

Bu bölümü canimoyleistedi 'ye ithaf ediyorum :)

Herkese iyi okumalar...

_____

'Bir kadının gözyaşının akmasına sadece soğan değil, bir 'hıyar' da neden oIabilir.'

_____

Acımdan ağızımdan çıktığı kadar bağırdım ve ağlamaya başladım. Boğaz'ım parçalanıyordu her bağırdığımda ama şuan gerçekten umrumda değildi.

Yekta (Flashback)

Bıktım be bıktım! "Anne! Elif parama hasta değil tamam mı!"

Kahvaltı mı bile batırttı ya! Neymiş? Yok Elif paranı istiyor. Yok o seni aldatacak. Yok o yakışmıyor bize. Sıkıldım lan! Yeter be! Hiç kimse bizi ayıramaz!

Yerimden sinirlice kalktım ve Kapıya doğru yürüdüm. Babam kolumdan yakaladı. "Nereye?"

"Annem başımın etini yedi. Nefes almam gerek!" Başını salladı ve beni bıraktı.

Kapıyı çarpıp arabama bindim. Yeter be! Anneme Elif'in beni aldatmayacağını göstereceğim!

Elif'e geçmeden önce çiçekçiye uğradım. Mutlu bi şekilde ona doğru sürdüm. Birlikte kahvaltı ederiz..

Geldiğimde arabamı pakettim. Elimde ki çiçeklerle Kapıya doğru ilerledim. Bir anda tanımadığım birisi Kapıdan çıktı ve bana baktı.

"Hayırdır?" dedi çiçeklere bakarak.

"Şey ben... umm ben... Sipariş getiriyordum..."

Bi bana bi de arabama baktı. Yakama yapıştı ve beni duvara sabitledi. "Doğru söyle yoksa sana kafamla bi çakarım! 2m 80 santim uzarsın!"

"Abi...-"

"Ben ne zaman senin abin oldum lan!"

Bir şey diyecektim ama onun çalan telefonu izin vermedi.

"Dua et ki işim var..!" dedi ve telefonunu cevaplayarak gitti.

Kapı açık kaldı. İçeriye girdim ve kapıyı kapattım. Acaba hangi oda onun..

Merdivenleri yukarıya çıktım ve bir kapının önünde anahtar gördüm. Anahtar yerde ne arıyor?

Anahtarı elime alıp kapıyı açtım. Sonra gördüğüm manzara yüzünden şoka uğradım.

"Allah sizin belanızı -" dedim. Daha fazlasını diyemedim. Şoka uğramış bi Elif'i gördüm ve bana öldüresiye bakan bi Taner'i.

Ehh beni aldatmaya çok meşguldü... onun için şok olmuştur zaten!

Elimde ki çiçeklerden hıncımı aldım. Elimde sım sıkı tutup Köşeye fırlattım ve o iğrenç alanı terk ettim.

Elif'in arkamdan sesimle seslendiğini duydum ama umursamadan devam gittim.

Arabama bindim ve sürüp gitmek istedim. Annem haklıydı..!

Elif arabamın önüne geçerek durmamı istedi. Durmamı istiyordu..