𝓔𝓨𝓔𝓢

𝓡𝓤̈𝓨𝓐

Gece loş bir ışıkta sadece müziğin sesi ile uzanıp düşürüyorum. O duvarlara uzun uzun bakmamı sağlayan bir şey var, eksik bir şey.

🎇🎇🎇🎇🎇🎇🎇🎇🎇🎇🎇🎇🎇🎇🎇

᯾
᯾
᯾
᯾
᯾

Donuyordum...

Yavaş adımlarla, titreyerek banyodan çıktım. Islak kıyafetlerimi zorlada olsa çıkardım ve üzerime kalın bir kıyafet geçirdim. Bilincimi yitirmeden önce duyduğum son şey odanın kapısından gelen gıcırtı olmuştu...

Bilincim bir ara geri geldiğinde bir kaç ses duydum.

-O iyi olacak mı?

-Ateşi 39 dereceye çıktı. .

Seslerin kime ait olduğunu bilmiyordum.
Gözlerimi açmak istiyordum ama bir türlü açamıyordum. Ve hala çok fazla donuyordum. Vücudumun titrediğini hissettim. Ardından yüzüme gelen karanlık beni içine çekti. Gerisi koca bir bilenmezlik...

Yazarın Ağzından

Aradan geçen bir kaç saat ardından nihayet büyük uğraşlar ile genç kızın ateşi düşmüştü. Marinette yavaşça okyanus mavisi gözlerini açtı. Bir kaç saniye kendine gelemeye çalıştıktan sonra bakışlarını bulunduğu yere çevirdi. Gözlerinin yine siyah bir odayla karşılaşacağını düşünüyordu ama Bu sefer düşündüğü yerden çok farklı bir yerdeydi.

Burası Kara kedinin onu kaçırmadan önceki aldığı yeni ev değil miydi?
Şimdi her şey yavaş yavaş aklına oturuyordu. Ama kara kedi neredeydi ve o neden geri kendi evinde uyanmıştı?

Şu an aklı o kadar karmançormandı ki...

Genç kız çift kişilik olan ama sadece kendisinin yatması için aldığı krem renginde olan yataktan yavaşça kalktı.

Açılan kapı sesiyle gözlerini o yöne doğru çevirdi. Gördüğü kişiyle gözlerini şaşkınlıkla pörtletti.

-Alya!?

-Ah Marinette yataktan kalkmamalıydın. Ateşin daha yeni düştü.

- Ama sen?

-Ben ne?

-Peki kara kedi ?

-O da kim?

-Nasıl yani ?

-Sanırım rüya gördün. Hadi güzelim yat şimdi. Hâlâ tam olarak iyleşmedin. Bir ihtiyacın olursa ben burdayım.

-tamam

Alya odadan çıktıktan sonra arkasında kafası karmançorman bir kız bırakmıştı. Marinette olaylara anlama vermeye çalışıyordu. Bunca yaşadığı şey bir rüya mıydı? Bir rüyadan ibaret...

Genç kız gözlerini sımsıkı kapattı. Gözlerinden akan yaşlar çoktan yastığının ıslanmasına neden olmuştu. Her şey güzel olmasada, bir çok zorluk yaşasalarda ve en sonunda kavga da etseler bu Marinette için çok güzel bir süreçti. İlk defa amnesinden sonra bu kadar sevildiğini hissetmişti ve şimdi bunun sadece bir rüya olduğunu öğrenmişti...

Hepsi bu kadardı...

Vücudu tekrar titremeye başladı. Gözleri kan çanağına dönmüştü. Kurumuş dudakları ve dağılmış saçlarıyla tam bir korku filmi karakterine dönmüştü.

Kimi zaman hayatta bir korku filmi değil miydi zaten?

kimi zaman romantik, kimi zaman komedi, kimi zamanda dram filmi olduğu gibi...

Marinette şişmiş gözleriyle boş boş tavana bakınıyordu. Birden bakışlarının yönünü hızla değiştirdi.

Genç kızın gözleri yan tarafta duran, kahverengi küçük dolabın üzerindeki meyve bıçağına kaydı...

Şaşırdım kaldım nasıl atsam adım; gün kasvet gece kasvet. Bulutlar, sisler içinde bunaldım; gök mavisine hasret. Olmuyor seni düşünmemek.

🎆🎆🎆🎆🎆🎆🎆🎆🎆🎆🎆🎆🎆🎆🎆🎆

ᵗʰᵉ ᵉⁿᵈ ***