𝓔𝓨𝓔𝓢

𝓒𝓗𝓐𝓣 𝓝𝓞𝓘̇𝓣 🖤

Geceye ay düşer, aklıma gözlerin. Bu nasıl özlemek…Ucu bucağı yok, dibi yok, sonu yok!

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

🏹
🏹 Glossy_Dia 'Ya ithaf edilmiştir ♥️
🏹
🏹
🏹

Doğrusu genç kızın bu konu hakkında içinde kötü bir his varmış gibiydi...

Genç kızın içinde oluşan ve nasıl oluştuğunu anlamadığı endişesi dakikalar geçtikçe daha da artıyordu. Kimseden çıt bile çıkmıyordu, oda'yı büyük bir sessizlik esir almıştı. Ve bu Marinette'yi daha da geriyordu.

Tırnaklarını ritim şeklinde masaya vurarak haraket ettiriyordu. Bu artık beklemekten sıkıldığının büyük bir kanıtıydı.

Sonunda kapıdan gelen küçük bir gıcırdama sesi ile odanın içindeki bütün herkes ayağa kalkarak, yönünü o tarafa çevirdi.

Mavi gözlü kız ise merakla kapıdaki kişi'ye bakmaya çalışıyordu. Ama bunu çaktırmadan yapmak onun için çok zordu.

Sarı saçlı yeni misafir yavaşça kapıdan uzaklaşarak sandalyesine doğru oturdu.

Marinette gözlerini tam olarak gelen kişiye sabitlediğinde, bu kişinin kara kedi olduğunu farketti.

Hafif uzamış, güneşi kıskandıracak sarı saçları, zümrüt yeşili bir ormanı andıran gözleri, içinde kaybolma ısteği...

Genç kız içindeki çığlık atma isteğini bastırmaya çalışıyordu. İçi özlemle yanıp kavrulurken, bedeni onu yanında hissetmediği için, onun sıcaklığından mahrum kaldığı için donuyordu. Ama tüm bu duyguları bastırması gerektiğini biliyordu. Şu an duyguları açığa çıkamazdı, çıkmamalıydı. Güçlü durmak zorundaydı...

Marinette yavaşça tekrar sandalyesine oturarak, gülümsedi.

- Hoş geldiniz. Ben Marinette dupain-cheng. Sevgili babam tom dupain-cheng 'ın isteği üzerine onun yerine, bu masaya oturdum. Sizi bir önceki toplantı da görememiştim. Bana kendinizi tanıtır mısınız lütfen?

Marinette nazik bir ses tonuyla kibar bir soru yöneltmişti. Onu tanımıyormuş gibi yapmak - en azından şimdilik- daha iyi olacaktı.

Kara kedi sırıtarak söze girdi.

- Bence beni zaten yeterince iyi tanıyorsun öyle değil mi prenses.

Genç kız istifini bozmadan direk toplantı konusuna girmek için ağzını araladı. Salondaki diğer şahıslar ise olaya şaşkınlık ve şüphe içinde bakıyordular.

.
.
.
.
.

Sonunda toplantı bittiğinde tüm misafirler yavaşça oturdukları dönen sandalyelerden kalktılar ve yavaşça aşağı kata inerek evi terk ettiler. Marinette ise hala kara kedi'nin burda olduğunu farkederek, hızla ona doğru yürüdü.

-Siz eve gitmeyi düşünmüyor musunuz beyfendi!?

Genç kızın sitemkar çıkan sözlerine karşı Kara kedi, sırıtarak genç kıza baktı.

-Hiç değişmemişsin.

Marinette Kara kedi nin bu dediğine gülerek cevap verdi.

-aksine çok değiştim.

Genç kız hızla kendi odasına doğru yürümeye başladı. Daha fazla bu ortam da kalmak istemiyordu. Evet hala Kara Kedi' yi deliler gibi seviyor olabilirdi ama o onu bırakıp gitmişti. Zaman geriye alınıp bu hata düzeltilmediği sürece -ki bunun da olması mümkün değildi- bu düzelemezdi. Artık tüm bu oyunlardan bıkmıştı.

Yinede şu an kendini o kadar muhtaç hissediyordu ki...

Yeşil gözlü bu kedi'ye o kadar muhtaçtı ki...

Kara kedi gelip ona bir sarılsa sanki her şeyi unutacak gibiydi...

🖤
🖤
🖤
🖤
🖤
Sensiz öyle bir yerdeyim ki;
Ne durabiliyorum ne gidebiliyorum,
Ne susabiliyorum Ne konuşabiliyorum,
Ne ölebiliyorum ne de yaşayabiliyorum.
🖤
🖤
🖤
🖤
🖤

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

🥀 Porsuklar yılanın zehrinden bayılacaklarını bildikleri halde yılanı yerler.
Çünkü yemeyi severler.

Aşk ta aynen böyledir insan zehirleneceğini bildiği halde Aşk suyundan içer. Çünkü sevdikleri kişi uğruna yanmayı severler.🥀

Me~