Run to You

Kabanata 40

Patrick's POV

"I know its my fault." I admitted to her bestfriend.

"Oo loko ka! Nabigla ako sa mga comments sa profile mo sis!" she replied through phone call.

I'm so embarrassed. I shouldn't act like that "I should talk to her to clear things out." I said to myself. I immediately go to Mara's house.

"Oh? Patrick?" she's shocked."Kelan pa kayo nakauwi?"

I looked at her eyes. Tears are forming to fall. I can even see the tiredness of her. I felt sad and sorry for being insensitive boyfriend. I'm the one who must consider her feelings first before everything. But I hurt her, so damn much. "Mara?" I call her name.

"Hmm. Bakit?" she smiled at me like there's nothing happened.

"Thank you." I cleared my throat. "Thank you for helping me to find the other part of myself. Before I believed in love at first sight, but when I met you it change. 'Cause love is about the shared pain and divided joy." I step-forward so I can hold her hand.

"H-ha?" she was tearing up.

"Thank you for choosing me. Always remember, that I will always love you no matter what happens or what others might say. Promise me that you will believe in it. You are worth it to settle for , Mara. I love you." I got shocked when she suddenly hug me tight and starts to cry.

"I love you too." she replied.

____________________________________

Mara's POV

Nakatitig ako kay Patrick habang bumabyahe kami. Kinikilig ako hihi! Namiss ko siya ng sobra, tila nakalimutan ko lahat ng sakit at feeling of being rejected by his own family. Well, ganun yung naramdaman ko nun. Pero nung pinuntahan ako ni Patrick, mas nanindig yung pagmamahal ko sa kanya. Kaasar kasi eh!Ganun talaga siguro pagdating sa love. No matter what the person caused you , you still manage to control it and feel grateful for having him.

"San tayo pupunta?" tanong ko sa kanya. Naka-angkas ako ngayon sa kanya...sa motor niya I mean.

"We're going on a date." simpleng sabi niya.

"H-ha? Saan?" nabibinging sabi ko. Hindi na niya ako sinagot. Pag ito, dinala ako sa simbahan, papakalasan ko agad toh!

Huminto siya sa tapat ng simbahan. "Church date." nakangiting sabi niya.

Hala! Nakakaasar naman toh! Pa-fall talaga! Well, ganito lagi ang date namin. Church date sabay lamon. Sobrang blessed ko to have him, relihiyoso na gwapo pa! Shocks! Lord, ikakasal din kami sa tahanan mo.

Pumasok kami sa simbahan. Wala masyadong nagdadasal tuwing weekdays dahil karamihan tuwing linggo talaga nagsisimba. Nagdasal kami ni Patrick, nararamdaman ko yung tingin niya sakin kahit nakapikit ako.

"Okay ka lang?" tanong ko ng matapos kami sa pagdadasal. Kanina pa kasi tumitingin sakin kaya baka may stiff neck.

"Why?Am I not okay?" ngiti niya, tagilid pa ng ulo. Baliin ko yan eh, char!

Ngumiti lang ako sa kanya ang cute kasi eh sarap pisilin ng pisngi hihi. "Saan tayo pupunta?" tanong ko ulit.

"Where do you want to eat?" tanong niya pabalik.

Napaisip ako dun ah. "Treat mo?" makapal na mukhang tanong ko. Wala kasi akong pera ngayon. Feel me?chos

"Yes." nagning-ning mata ko dun. "Are you craving for something?" tanong niya.

Nag transform ako into a cute baby. "Usto ko ng honey garlic chicken wings hehe." sabi ko.

Tumango lang siya sakin at agad pinaandar ang motor. Yakap yakap ko siya mula sa likuran habang nilalanghap yung mabango niyang amoy. Kung para sa kanila ordinary lang yung ganto pero para sakin extraordinary yung moment ngayon.

Nag-stop kami sa isang restaurant na puro chicken wings yung nasa menu.

"Two orders of spicy chicken wings, one Coffee americano and iced coffee latte." sabi niya sa cashier.

Umupo kami sa two seated chair nila. Agad din namang nalagay sa table namin yung orders. Nagulat ako ng ibigay sakin lahat ni Patrick yung spicy chicken na three pieces per plate. "Akin lahat toh?" tanong ko.

Napahinto siya sa paghigop ng kape. "Yes, I guess, three pieces of chicken wings is not enough for you...so I doubled it." ngiti niyang sabi. "Your craving for it, right?"

Jusko po! Anim na piraso. Spicy pa nga, magka-almoranas ako nito! "Hehe salamat." tanging nasabi ko.

Buong araw kinukuhanan niya lang ako ng picture na palihim pero pansin naman. Tatawa-tawa niya pang pinakita sakin yung picture ko na may spicy sauce sa harap ng ngipin.

Nagikot-ikot lang kami at syempre, hindi nawala yung pictures na agad ko rin namang pinost. w!T# mY b0Y£®!3Nd . Char HAHA! Baka imbis na heart react tawanan lang yung picture dahil sa caption ko.

"Let's go home. I promise to tita that I'll send you home before the sunset." sabi niya sakin. Tita ka pa jan,Mommy nalang. I can hear our wedding song char! Baka masabunutan ako ng aking ina.

"Tara." pagsang-ayon ko. "Ay wait, may nakalimutan akong bilhin. Wait for me here, okay? 5 minutes." sabi ko sabay takbo.

Habang tumatakbo ay biglang naagaw ng isang babae yung paningin ko. Nakaramdam ako ng matinding kaba ng makita ko siya, tila ba nagslow-mo yung paligid ko ng lumingon ako upang tignan kung saan siya papunta.

"P-patrick!" nanghihinang tawag ko.

Kitang-kita ko kung paano siya tumakbo papunta sa gawi ni Patrick. Nang makita niya agad ito ay agad niya itong niyakap na nagdulot ng sikip at sakit sa aking dibdib.

Akala ko mararanasan ko yung slow-mo sa panahon o oras na sobrang kinatutuwa ko. Pero nagkamali ako, dahil nangyari ito sa paraan na hindi ko gusto. Napahinto ako sa aking tinatayuan. Hindi man ganun kalayo sa kanila, sapat lang para makita ko sila at makita nila ako. Ngunit parang kahit si Patrick naestatwa sa kinatatayuan niya.

"Lingunin mo ko please." garalgal na sabi ko kahit ako lang ang nakakarinig. Nagsimula ng pumatak yung mga luha sa mata ko. "Please, nandito ako Patrick. Nasasaktan ako." tuluyan ng umagos yung mga luha sa mata ko ng hindi niya ko nagawang lingunin, nanatili siyang nakatayo habang yakap ni tanya.

Ganun na lamang yung lakas ng loob ko na bumalik sa kanila kahit pumapatak pa rin yung luha sa mata ko. "B-boo..." tawag ni Patrick.

"Oh?" nagulat si Tanya sa biglang pagdating ko ,kaya agad siyang lumayo.

Hinawakan ni Patrick yung kamay ko pero ganun nalang kabilis yung pagtatampo ko kaya hinawi ko iyon. "Uwi na tayo. N-nakakapagod ngayong araw." simpleng sabi ko. Nakuha ko pang tumingin sa mata niya na may bahid ng paga-alala.

I wish I could make your world stop. Just like how she does it by a simple yet hypnotising hug. I wish I was her.