Yakışıklım:
Gülüm, seni çok seviyorum öncelikle bunu söyleyeyim. Şu zamana kadar ister bilerek ister bilmeyerek kalbini kırdıysam özür diliyorum. Hakkını helal et olur mu gidipte dönememek var. Benden yana zaten hakkım helal.
Kendine çok dikkat et...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Babam
"E yuh ama" Fahriye gözlerini iyice açmış dediklerimi dinliyordu.
"Bence Argun abi haklı, o bok beyinli adam bunları dediyse, ve Argun abi de tanıyorsa gerçekten boka bastın" ben buraya Fahriye beni sakinleştirsin bu yaşanan herşeyin saçmalık olduğuna inandırsın diye gelmiştim ama olana bak.
"Fahriye korkutma beni" gerçekten git gide korkmaya başlamıştım.
"Kızım Argun abi merak etme ben seni korurum, o pezo birşey yapamaz falan demedi mi"dedi merakla.
"Ne demesi, aksine bana. Kendin sardın bu belayı başına sen temizle dedi" tam olarak böyle demesede ben böyle anlamıştım. Önemli olan benim anlamam.
"Yani haklı"dedi Fahriye burun kıvırarak.
"Fahriye sen benim en yakınımsın onun değil. Kendine gel, geldiğimden bu yana onu savunup durma"dişlerimin arasından söylediklerimle korkarken masum masum bakmaya başladı. Güya bu oyunları yiyeceğimi sanıyordu.
Bu bakışlarıyla daha da sinirlendiğimi görünce eski haline dönüp elimi ellerinin içerisine aldı.
"Kuzum, bence Ateş abiyi arayalım"gözlerim fal taşı gibi büyüdü.
"Olmaz" Fahriye tepkime şaşırmıştı.
"Bende düşündüm ama Esvet abinin dediklerinden sonra birdaha hiç açmamak üzere kapattım bu konuyu"
"Ne dediki yine" Fahriye ile az çok benzediğimiz için o da Esvet abinin bu hallerine gıcık olmuştu, aynı zamanda da hak veriyordu bazı söylediklerine.
"Üff uzun uzun konuştu işte boş ver. Sen sadece aramayacağımı bil" Fahriye başka bir şey düşünmek üzerine dizine yasladığı elini yumruk yapıp çenesinin altına koydu .
Esvet abi eğer abim öğrenirse hiç iyi şeyler olmayacağını söyledi.
Mesela abim ilk izinle buraya gelip o Kerimşah'ı bulup bir güzel benzetip başına bela alabilirdi.
Veya Esvet abiyii bir güzel benzetip en yakın arkadaşıyla arasını bozardı. Üstelik kendisi yüzünden. Ben bunun olmasını hiç istemediğim için direktmen kafamdan silmiştim abime deme olayını.
Esvet abi bana yardım edecekti ama yine şu dilimi tutamamıştım.
Saatler öncesinden:
"İn arabadan" birde beni kovuyordu zaten kovulduğum yerde durmazdım.
"İneceğim zaten emir verme bana"
Esvet abi sabır çekip kendi den taraftaki cama döndü.
"Başında böyle bir bela varken hala benimle inatlaşmana anlam veremiyorum"
