Yakışıklım:
Gülüm, seni çok seviyorum öncelikle bunu söyleyeyim. Şu zamana kadar ister bilerek ister bilmeyerek kalbini kırdıysam özür diliyorum. Hakkını helal et olur mu gidipte dönememek var. Benden yana zaten hakkım helal.
Kendine çok dikkat et...
"Annem izin vermez" deyip çekirdek kasesinden bir avuç çekirdek aldım.
"Ben izin alırım Kader teyzemden. Verir eminim"
"Burak annemi benim kadar tanıyorsan asla izin vermeyeceğini biliyorsun. Hastayken bile okula gitmiş insanım ben"
"Kız haklı Burak. Kader teyze izin vermez. Bizde okuldan sonra gidelim" Buğra onay bekleyen bakışlarla bana bakıyordu.
"Bilmiyorum ona izin verebilir belki, ama yinede siz pek güvenmeyin"
"Yarın annemin izin günü, belki onunla kalırım" Fahriye'nin annesinin haftada 1 günlük izini oluyordu o da perşembe günleriydi. Yani yarın.
"Sen gelmesen de olur" Burak dalgayla karışık konuşup yanındaki Mira'ya döndü. Fahriye'ye baktığımda gözlerinin dolmuş olduğunu gördüm. Mira ile Burak ona bu grupta fazlalık gibi olduğunu düşündürüyordu. Burak ne kadar dalga geçsede, Fahriye'nin ne kadar alıngan olduğunu bilmesi gerekti.
"Fahriye"deyip bana dönmesini sağladım. Dudağı titriyor kendini zor tutuyordu.
Okadar tatlı duruyorduki. Bir insanın ağlaması bile güzel olurmuydu ya.
"Dilini sikeyim Burak" Meriç yerinden kalkıp Fahriye'nin yanına oturdu. Onu kolunun altına alıp kafasında eşarpı olmasına rağmen saçlarını okşuyormuş gibi davrandı.
"Yav kankim ben nereden bileyim hemen alınacağını" Burak dediğine pişman olurken Fahriye ayağa kalktı.
"Ben eve gidiyorum. Size iyi geceler" birşey dememize fırsat vermeden koşar adımlarla gitti.
"Çenesiz it" Meriç'te Fahriye'nin peşinden giderken içim rahatladı. Fahriye sadece buna mahsus ağlamıyordu, Burak bunu hep yapıyordu. Ne kadar uyarsamda dinlemiyordu bir anda konuşuveriyordu.
Meriç herzaman ona bir abi olmuştu. Fahriye'yi hep ayrı görüyordu. Buna üzülmüyordum açıkçası beni çok mutlu ediyordu. Fahriye'ye babasızlığı hissettirmemeye çalışıyordu.
"Bende artık eve geçeyim" deyip ayaklandım ve elimdeki çekirdek tozlarının gitmesi için birbirine vurup silkeledim.
"Bende kalkayım" Buğra da benimle birlikte kalkarken beraber bizim eve doğru ilerledik.
