"Benden gizlediğin şeyler var mı?"
Sorduğum soruyla gözlerini sardığı ottan kaldırıp bana çevirmişti.
"Ne gibi?"
"Ne gibi olduğu önemli değil Zayn. Var mı yok mu dedim."
Kaşları çatıldığında yüzündeki ifade de ciddileşmişti bir yandan. Benden böyle bir soru beklemiyor olmalıydı.
"Hayır. Neden soruyorsun? Bir şey mi oldu?"
"Bilmem. Sence oldu mu?"
Daha da gerildiğini kasılan çenesinden anlamıştım. Ayağa kalkıp yatağın köşesine oturduğunda ellerimi ellerinin arasına almıştı.
"Açık konuş Berry. Beni sinirlendirme."
"Naomi kim?"
Aniden gözlerinden geçen şok dalgasını fark etmiş ve daha da meraklanmıştım. Ellerimin üstündeki eli sıkılaşırken canım yanıyordu. Bir anda ayağa kalkıp öfkeden parlayan gözleriyle "Bunu sana kim söyledi?" demişti.
"Sizi az önce konuşurken duydum Zayn. Her şeyi."
"Sikik bir orospunun teki. Önemsiz biri."
Sesi öfkeden kalınlaşmıştı. Madem önemsiz biriydi, neden bu kadar öfkelenmişti ki? Ayrıca beni öğrenmemesi gerektiği hakkında konuşmuşlardı içeride. Neden ondan gizlenmeliydim? Aralarında ne vardı?
"Bana doğruyu söyle Zayn. Naomi kim ve neden beni öğrenmemesi gerek?"
"Uzatma. Önemsiz biri dedim, o kadar."
"Beni aptal mı sanıyorsun?"
"Berry. Uzatma. Naomi yıllardır peşimden koşan orospunun teki sadece. Onunla uğraşmak istemediğim için öyle söyledim."
Tatmin olmamıştım. Susmam için bahaneler üretiyor gibi geliyordu ve gerçekten gereksiz derecede sinirlenmişti. Boynundaki damarları izlerken bir yandan alayla konuştum,
"Ben de hayatımdaki kişileri senden gizliyorum aslında. Pek takılmama gerek yok bu yüzden."
Gözleri aniden beni bulduğunda iki saniye içinde yanıma gelmiş ve bileğimi sertçe kavramıştı.
"Sakın. Sakın beni delirtecek şeyler söylemeye kalkma Berry."
Bileğimi ondan çekip yüzüne iğrenerek bakarken ne kadar korkunç göründüğünü daha net fark etmiştim. Çenesi kasılmış, bir boğanınkini andıran gözleriyle öfke saçıyordu resmen etrafına.
"Yoksa ne olur? Bana mı zarar vereceksin? Dokunduğun an seni buna pişman ederim sikik."
"Sana asla zarar vermem amına koyayım! Böyle düşünemezsin!"
Arkamdaki duvara yumruğunu geçirdiğinde nefesim kesilmişti. Yine başlıyorduk işte. Hoşlanmadığı şeyler olduğunda sürekli şiddete başvurması bir türlü vazgeçemediği huyuydu.
"Neden dürüst olmak yerine öfke krizine giriyorsun?"
"Dürüstüm. Orospu çocuklarının sürekli aramıza girmesinden sıkıldım artık."
Sık nefesler alıp verirken, ellerini yumruk yapmıştı. Kızaran parmak eklemlerine baktım bir müddet. Kendine zarar vermesinden nefret ediyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mad about you | zm
Fanfiction''Buz gibi soğuksun. Üşüyorum ve beni hasta ediyorsun, beni öldürüyorsun.''
