Selam öncelikle tw vereyin kan man dokunuyorsa falan💕
...
Gece 11 civarları seyahat ettikleri için Yoldan arabalarıyla geçen aile,Yolun aşağısındaki fenerleri açık olan,kafa üstü düşmüş olan arabaya şok içinde bakıyordular.
Hızla arabayı kenara çekip frene bastığında kapıyı açtı ve çıktı.
"Ambulansı arasın biriniz hemen!"
Aşağı inebilmek için bir yol aradı.
Buradan inemezdi çünkü fazla dikti.
Sonunda biraz ilerden inmek için uygun bir yer bulduğunda dikkatlice elindeki feneriyle dikkatlice arabanın olduğu yere indi,genç adam.
Koşarak kapıyı açmaya çalıştığında sıkışmış olduğunu gördü.
"Kahretsin!"
Işığını şöför koltuğuna çevirdiğinde gördüğü manzaraya karşı şok geçirmişti.
8,9 aylık hamile duran bir kadın,yarı sıkışmış ve kanlar içinde bir şekilde duruyordu.
Araba kafa üstü düştüğü için kadını kemer ve sıkışmış olduğu kaporta tutuyordu.kafası sarkıyordu,belinden aşağısı kaportayla koltuk arasında sıkışmış,tek kolu boydan boya soyulmuştu.öteki kolunu karnına sarmıştı ve kanaması vardı.göğsü ile karnına baskı yapan kemer zar zor tutuyordu onu.
Adam kızın yaşadığını umarak eşine seslendi.
"Ambulansı tekrar ara acele etsinler durumu ağır.Onu ordan çıkarmamıza imkan yok.hem sıkışmış hem araba kafa üstü düşüğü için kemeri açarsak düşme tehlikesi var."
Siren sesleri duyulduğu zaman geç kalmamış olmalarını umuyordu.
....
"Dikkatli olun kadın hamile"
"Biriniz çekiciyi arasın arabanın kapısını açamıyoruz"
"Bagajda işinize yarayabilecek bir şeyler olacaktı bir dakika"
"Hanımefendi bizi duyuyor musunuz?"
"Tamam bu iş görür."
Ambulans sürücüsü gelip kapıyı levye gibi bir aletle açmak için zorlamaya başladı.
10 15 dakikalık uğraşlar sonucu başarmıştılar.
Dikkatlice onu ordan çıkarmayı başardıklarında herkes derin bir nefes almıştı.
Sedyeye yatırıp makinelere bağladıklarında bebeğin kalbinin atmadığını gördüler
"İç kanama olabilir. vücudunda derin yaralanmalar mevcut,biraz daha geç kalsak anneyi kaybedebilirmişiz"
Fakat bilmedikleri bir şey vardı;
Akine bebeği öldüğü zaman zaten ölmüştü.
Her ne kadar onu kurtarmış olsalar bile onun yaşama sevinci olan kızını,canından değerli olan kızını kurtaramamıştılar
.....
Bip.bip.bip
Gözlerimi başımı ağrıtan sese açtığım zaman yüzümü buruşturdum.
Burası da neyin nesiydi?
Aklıma kaza anları hücum ettiği zaman korkuyla elimi karnıma götürdüm.
Hissettiğim acıyla ve hissettiğim sargılarla birlikte gözlerim doldu.
"Kızım nerde"
Bağırarak Kolumdaki serumları koparıp attığımda vücuduma bağlı olan kabloları çıkarmaya çalıştım.
Kabloları koparıp birisi alçıda olan,çıplak ayaklarımla canımın ölesiye acımasını umursamayarak odanın kapısını açtım ve dışarı çıktım
"Yalvarırım size"
Birkaç adım attıktan sonra ağlayarak bacaklarımın daha bedenimi taşıyamayacağını hissettiğimde yere bıraktım kendimi istemsizce.
Sargılı olan bacağım soğuk zemine değdiğinde irkildim.
Görüşüm bulanıklaştığında hemşire olduğunu sandığım birkaç silüet gördüm.
Nolur bu bir kabus olsun..sadece kötü bir kabus..
Kolumda ufak bir sızı hissettikten bir kaç dakika sonra bilincim kapandı
