Ben.Birden.Gon'un.Elini.tutmuştum.
Nereden esti hiçbir fikrim yok.
Sadece aniden tutasım gelmişti ve tutmuştum elini.
O ise ses çıkarmamıştı. O da elimi tutmuştu.
Ses çıkarmadı.sorgulamadı.
Sadece elimi tuttu.
Ellerimiz tutuşmuş sekilde biraz daha aynı şarkıyı dinledikten sonra Gon uykusunun geldiğini söyleyerek uyumaya gitmişti.Hiçbir şey söylemeden.
Ben ise hala balkondaydım.Uykum vardı ama sadece boş boş düşünüyordum.
Niye elini tutmuştum?
niye karnımda kelebekler uçuşuyormuş gibi hissediyordum?
Veya niye onu koruma güdüsüyle dolup taşıyordum?
30 dakikadır bunu sorguluyorum.
Belki de sadece anın güzelliğinden etkilenmiştim.
Daha fazla düşünmemeye karar verdim ve sadece yıldızları izledim.
Yarını,5 dakika sonrayı bile boş verdim.
Sadece şimdiki zamana odaklandım.
Tamamen yıldızlara odaklandığım için kurapika'nın yanıma geldiğini bile farkedememiştim.
"Bu saate ne yapıyorsun kurapika.saat sabahın neredeyse altısı."
Bana doğru döndü.
"Ben erken kalkmaya alışığım,zaten bu gece hiç uyku tutmadı.O yüzden neredeyse 2 saatir ayaktayım."
Anlamlı anlamlı bana bakmıştı.
Yoksa gon ile beni görmüş müydü.?
Kendime Neredeyse 2 saatir uyanık olduğunu söylediğini,ve imalı imalı bana baktığını hatırlattığımda,
Muhtemelen görmüştü.
Bir kaç dakika yüzüne bakıp gözlerimi kırpıştırdım.
"Gon'un hoşlandığı veya ilgisini çeken biri yok."
Bana bakıp sırıtarak konuşmasına devam etti.
"En azından Ben öyle sanıyordum.Galiba varmış"
Gözlerimi kırpıştırdım.
"Ben birazcık daha uyuyacağım.Iyi geceler"dedikten sonra uyumaya gitmişti.
Ne ima ettiğini ancak yatağa girdikten 20 dakika kadar sonra anlayabilmiştim.
....
"Killua,hadi kalk artık.saat 2 oldu."
Gon'un kafama yastık ile saldırması ile uyandım.
İsyan eder gibi konuşmaya başladı.
"Kurapika ve Leorio gittiler.5 saatir yoklar.canım sıkıldı yalnız başıma uyan artık."
gözlerimi açmayı bırak,şuan Gon'a karsı bile koyamayacak kadar uykum vardı.
Normalde erken kalkmaya,ve uykusuzluğa dayanıklılığım vardı.
Ama şuan gerçekten çok huzurlu uyuyordum.
Ama gon pes edecek gibi durmuyordu.çünkü canının sıkıldığı belli oluyordu.
Daha fazla sıkılmaması için zor bile olsa uyanmıştım.
Odadan zafer edası ile hoplaya zıplaya ayrıldı.
....
"Sonra leorio kaçmaya başladı."
