Medyayı dinlemenizi öneririm 🥳😝
Bu arada uzun bir zaman sonra selamm umarım beni unutmamışsınızdır.👩❤️💋👩
Ağlamak istiyoruö yazmaya moralim yok iğrenç yazıyorum diye moralim bozuluyor neyse
...
"Uyansana killua"
Beni omuzlarımdan sarsan ve aynı zamanda bağıran tanıdık sesle birlikte kaşlarımı çattım ve yanımdaki yastığı alıp kafama bastırdım.
Ama Gon vazgeçer miydi?
Geçmezdi..
Ayağa kalkıp üstüme atladı
"Oha yavaş kolumu kırdın lan"
Cevap vermeyip kalkmadığı zaman ofladım.
Beni uyutmamakta kararlıydı.
Gözlerimi devirerek yavaşça onu yanıma itiklediğim zaman bir şey demeden ölü gibi yatmaya devam etti.
Sanki beyni sonradan yüklenmiş gibi heyecanla ayağa kalktı.
"Uyandın sonunda.Şükür"
Ben esneyerek elimi yüzümü yıkamaya giderken o da yavaşça kalkıp mutfağa geçti."kahvaltıyı ben hazırlıyorum. itiraz yok"
Gözlerimi devirdim
"tamam bir şeyleri yakma da"
Salona geçtiğim zaman içerden heyecanlı bir şekilde seslendi."Akineyi
çağırdım gelir birazdan.sizi tanıştırmam lazım"
Gülümseyerek koltukta yayıldım.
Sanırım gerçekten sevmişti onu
"Bak belki sen birazcık sinir bozucu bulabilirsin bilmiyorum ama öyle bulursan inan bana öyle biri değil"
Gözlerimi devirdim."saçmalama"
Kapının çalmasıyla birlikte Gon gidip kapıyı açtı.
Akine'nin anlatımından;
Elimdeki abur cubur poşetini parmaklarımla sıkıca kavrayıp dudaklarımı kemirmeye başladım.
Gon sonunda kapıyı açtığı zaman son 10 aydır sürekli takındığım,artık sahte veya gerçek olduğunu benim bile anlayamadığım büyük gülümsememi takındım.
Gon kapıyı açtığı zaman bana gülümsemişti.
Elimdeki poşetleri düşürmemeye dikkat ederek alırken kaşlarını hafifçe çatmıştı.
İlk birkaç dakika zavallı beynim ne olduğunu anlayamasa bile hemen çalışmaya devam etmişti.
Giydiğim,hafifçe yukarı çıktığı için bileklerimi açıkta bırakan kıyafetime bakıyordu.
Poşetleri hızla eline tıkıştırıp kocaman gülümsedim
Kıyafeti bileklerimi kapayacak kadar çektim ve mutfağa geçtim.
...
Aynaya baktığımda gördüğüm bu yüz bana oldukça yabancıydı.
Göz altlarım mosmor olmuştu.hala yüzümde kazadan kalan izler ve morluklar vardı
Yavaşça parmaklarımı izlerin üzerinde gezdirmeye başladım.
Birkaç dakika sonra elimin içiyle istemsizce aynaya vurduğum zaman parçalar kırıldı ve etrafa saçıldı.
Uzun zamandır yüzüme bakmıyordum.
Bugün tam olarak 2 ay olmuştu fakat ben hala boğuluyordum ve halime bakarsak ilaçlar pek de işe yarıyormuş gibi durmuyordu.
Yavaşça yere eğildim.
Yerdeki kırıkları avuçlayıp çöpe attım.
Kanayan bileğimi ve avuçladığım için parmaklarımı kesen parçaları umursamadan yavaşça salona geçtim.
