CrystalMoon’s Love
“ikaw ang CrystalMoon, Keziah”
Yan agad ang bumungad saakin pagkapasok na pagkapasok ko sa Academy. Yes, I do have powers but I didn’t expect that I’m the CrystalMoon. At simula ng malaman ko na ako ang CrystalMoon, unti-unting nagbago ang mundo ko. Araw-araw akong nag-eensayo gamit ang mga kapangyarihang taglay ko. Fire, Water, Earth and Wind, yan ang kapangyarihan ko. Pero kahit ganito, alam ko parin ang salitang “MAHAL”. I have a boyfriend. He’s Wayne. At ngayon, kasama ko siya para sugpuin ang mga Dark Wizards. Nandito kami sa White Wizard Academy at kasalukuyan akong nakikipag-laban sa kampo ng mga Dark Wizards. I summon my Fire Shuriken at saka itinapon sa mga nagtangkang sumugod saakin, sinunod ko ang Water Gun. It releases an ice that can make your blood circulation stop. May tatama sana saking mga bato pero tiningnan ko ang mga iyon at kinontrol. I can control things too. Tiningnan ko ang mga bato at saka binaling ang tingin sa mga kalaban kaya naman imbes na sakin tatama ang bato, biglang nagbago ang direksyon nito at saka isa-isa silang tinamaan. Naramdaman kong may kumirot sa may kanang braso ko kaya tingingnan ko ito. Shit! Nadaplisan pala ako. Tiningnan ko kung saan galling ang bagay na tumama sakin, ngunit muntik na sana akong mahulog sa biyak na lupang inaapakan ko. Si Warren. May hawak siyang Earth Gun, kung saan ang bala nito ay mga matatalim na sanga ng puno. Napangisi nalang siya ng makita niya akong naka-tingin sakanya. Pinaulanan niya ako ng atake, ngunit ang paggawa lang ng ice and air shield ang nagawa ko.
I can’t hurt him.
Unti-unting nawawasak ang ice and air shield ko kaya naman ng tuluyan na itong nawasak ay napaluhod nalang ako sa lupa.
“hey babe! Surprise?”-sabi niya ng may nakakalokong ngisi. Tiningnan ko siya na tila-naguguluhan parin ako sa nangyayari.
“why?”-yan nalang ang tanging salitang lumabas sa bibig ko. Naiiyak na ko.
“well, ako lang naman ang kaisa-isang prinsipe ng Dark Wizards, and im on a mission, ang PATAYIN ka, pero alam kong di ko yun magagawa ng basta-basta that’s why I use your heart. I create a game, and we are the player. Alam nating sa laroay may nananalo at natatalo sa bandang huli and now, sad to say but, you lose and the game is over”-lalong lumaki ang ngisi niya habang sinasabi ang mga salitang iyon. Lalo akong napahagulgol. I really love Wayne pero ginago niya lang ako. But despite of what he did, I still love this man.
“goodbye, Keziah”-he stab me using the four elemental sword at my heart. Nararamdaman kong kumirot ito at lumalabo na rin ang paningin ko but nagawa ko paring bigkasin sa huling pagkakataon ang salitang kahit anong gawin ko ay di parin mawala-wala sa puso ko.
“I love you, Wayne”
And everything went black.
BINABASA MO ANG
2nd One-Shot Writing Contest
DiversosIto ay para lamang sa mga aspiring writers. Hindi na puwede sumali ang mga published, selfpublished, soon-to-be-published writers. Thank you.
