(KYS) Kızıl Tahtlar 1: Salgın (GxG)

Davetsiz Misafir (Kısım II)

Salondan yatak odasına uzanan koridorda adımlar atarken anıları canlandı Aymira'nın. Kâbus gibi başlayan günler, güzel birer rüyaya dönüşmeye başlamıştı bu evde. Yatak odasının kapısına bakınca Nyx'den en çok korktuğu gün aklına geldi. Kapıyı açması için Casey'ye resmen yalvarmıştı. Dudak kenarı kıvrılırken parmakları kapı kolunu kavradı ve aşağı çekti. Her şey hatırladığı gibi yerli yerindeydi. İçeriye adım atarken arkasında duran Corben'in çıkarttığı ıslık sesini duydu. Yatağın yanından geçip dans direğinin önüne ilerlediler.
      
      "Yatak odasında dans direği. Vay be..." 

       Corben'e döndüğünde gülümseyen yüzünü gördü. Odanın her yerini dikkatle inceliyordu. Bakışları üzerinde odaklanınca dudakları tekrar aralandı. 

         "Kullandınız mı burayı?" diye sordu Corben, gözleri direkte gezinirken,

           Aymira ne demek istediğini anlamaya çalışıyordu. Jeton geç olsa da düşünce yanaklarının ısındığını hissetti ve aceleyle cevapladı. "Hayır, saçmalama!"  

          Corben sırıtınca beyaz dişleri parıldadı. "Yazık olmuş." 

           Aymira arkasını döndü ve hızlı adımlarla giysi odasına ilerledi. "O zaman aramızda bir şey yoktu." Corben arkasından ilerlerken kapıyı açtı ve ardına kadar dayadı.

          "İstediğiniz zaman sizi buraya getirebilirim." 

           Aymira arkasını döndü ve gözlerini kısıp Corben'e baktı, "İçeri gir de al şu çantayı artık." dedi sızlanırcasına. Corben önünden geçerken hâlâ sırıtıyordu.

          "Teklifimi unutma bak. Çekinmeden isteyebilirsiniz benden bunu." 

           Aymira yanaklarına yayılan kızarıklıkla az da olsa gülümsedi ve gözlerini devirdi. Kolunu kaldırıp dolabın üzerinde ki çantayı işaret etti. "Orada.'' Odaya girdi ve askılıklarda ki kıyafetlere yöneldi. "Birkaç parça kıyafet alacağım. Salonda bekler misin?" 

           Corben, dolabın üzerinde duran metal çantayı kulpundan tutup çekti ve arkasını dönüp kapıya yönelirken Aymira'ya baktı. "Tabii ki. Acele etme." Odadan çıktı ve kapıyı kapattı.

          "Teşekkürler."  Aymira dolaba yönelip kıyafetleri koyabileceği herhangi bir çanta aradı. En alt rafta üst üste duran iki sırt çantasını fark edince aramayı bıraktı. Nike marka siyah çantayı tek kulpundan tutup kaldırdı ve askılığa ilerledi. Gözü bir anlık aynaya takılınca olduğu yer de kalakaldı; aynada Fraude'nin yansıması vardı. Dudaklarının arasından kısa bir çığlık yükseldi ve elindeki çanta yere düştü. Fraude'nin elindeki çanta da yere düşmüştü. Gözlerini kırpıştırınca aynada kendi yansımasını gördü bu kez. Hızla açılan kapının ardından Corben'in yansıması da aynadaki yerini aldı. Kapının açılma sesinin ardından, salondaki TV'nin sesi de duyuldu. 

         Corben'in yüzü oldukça endişeliydi. Odaya göz gezdirdi ve Aymira'ya doğru yürüdü. "Ne oldu?" 

           Aymira boğazını tuttu ve titreyen derin bir nefes aldı. "Hiç... hiçbir şey." Corben yaklaştı ve omuzuna dokundu.

          "Kalbin çok hızlı atıyor. İyi misin?"  

           Başını salladı ve elini boğazından çekti. Yere eğilip çantayı tekrar kulpundan kavradı ve doğruldu. "İyiyim, merak etme. Sadece bir an Casey'yi gördüğümü sandım," Askılığa yönelip T-Shirtleri titreyen parmaklarıyla ayırmaya başladı. "Kıyafetlerine dokunulmasından pek hoşlanmaz da."