Bakugo'nun Pandası

12. Evlenmeden Olmaz

{Lütfen yorumlarınızı esirgemeyin, yorumlar benim hoşuma gidiyor ve motivasyon ediyor ;))}

Kabus gördüm, hem de nasıl... Daha çocukken gördüğüm ölümleri gördüm, bana merhamet isteyen gözlerle bakarak can veren masum insanları. Büyük bir çığlık ile uyandım ve hıçkırarak ağlamaya başladım. Bu yüzden geçmişten hiç kimseye bahsetmem. Bunları hatırlatan en ufak şeyde kabuslar başlar... Ben oturmuş ağlarken telaş ile kapım çalındı. Umarım Bakugo'dur... Artık iç sesime hak veriyorum. Kapıyı açınca bana korkulu gözlerle bakan bir Bakugo vadı.

Bakugo: Oi iyi misin?!

Kaori: Burada ne işin var..?

Bakugo: Tuvalete gelmiştim, senin odan erkek tarafına yakın olduğu için çığlığını duydum ve hemen geldim. Sen iyi misin?!!

Kaori: ...İyiyim...

Bakugo: YALAN SÖYLEME!! Gözlerin kıpkırmızı, sesin ve ellerin titriyor!

Kaori: KAHRETSİN!! İYİ DEĞİLİM TAMAM MI?!! Ne zaman geçmişi hatırlasam kabuslar başlıyor, zihnim bana oyunlar oynuyor!! Bu yüzden kimseye bahsetmedim bundan!!

Bakugo: *Kaori ye sarılır* Özür dilerim... Bana anlattın diye bunları yaşadın...

Kaori: Artık büyüdüm... Anlatmak iyi gelir diye düşünmüştüm...

Ben de Bakugo'ya sıkıca sarıldım. Bir süre sessizce öyle kapıda sarıldık.

Bakugo: Artık uyusan iyi olur, belki uyku iyi gelir...

Kaori: ...Benimle kal...

Bakugo: Ha..?

Kaori: Seni de bırakmak istemiyorum...

Bakugo sadece susup içeri girdi ve kapıyı kapattı. Buna itirazım yoktu, kabus görünce sevdiğim birine sarılmak bana hep iyi gelir. Yatağa geçtik, Bakugo çok sessizdi. Ona böyle sarılınca içim rahatladı ve uyuyakaldım.

[Bakugo Anlatır]

~~~~~~Sabah Saat 7.00~~~~~

Sabahın yedisiydi henüz. Panda da uyanmış mı diye baktım. Gözünü kısarak bana bakıp hafif gülümsedi. Galiba şimdi daha iyiydi, güldüğüne göre...

Bakugo: Günaydın ayıcık...

Kaori: Günaydın Kacchan...

Panda buradan çok tatlı duruyordu. Yatakta doğrulup onun üstüne çıktım ve ellerini yukarıda birleştirdim. Hala uyku sersemiydi ve olayı kavrayamamış gibi bakıyordu. Bu hali gerçekten çok tatlı. Yaklaşıp onu öptüm, ve yavaşça boynuna doğru indim. Nihayet olayı kavramış olacak ki birden sıçradı.

Kaori: HA? Noluyo-

   O bir şey diyemeden tekrar dudaklarına yapıştım, nefesim kesilene kadar da onu bırakmadım. Geri çekilince gördüğüm şey utanmış kırmızı bir pandaydı. Doğrulup üstümdeki tişörtü çıkartırken tekrar bi sıçradı.

Kaori: B-B-Bi dakka ya, n-noluyor?

Bakugo: *piç smile atar* Nolduğunu çok iyi biliyorsun ayıcık.

   Onun da tişörtünü göbeğine kadar açınca eliyle beni durdurdu.

Kaori: K-Kacchan dur!

Bakugo: Neden ki, daha okulun başlamasına iki saat var ve biraz eylenebiliriz. *Piç smile yine*

Kaori: Olmaz işte diyorum.

Bakugo: Sen fazla mı dindardın böyle?

Kaori: Şu durumla alakası yok!