Silent Feelings (Complicated Life Series #3)

Chapter 31

C H A P T E R 3 1
━━━━━⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇━━━━━

Nagsunod-sunod ang mga tanong ng mga reporters, ngunit wala sakanilang sumagot. Dumating na rin ang mga gwardya upang paalisin sila.

"N-Nasaan na ang mga kasama ko?" Napalingon ako sa lalaking nasa gilid ko na ngayon ay palinga-linga sa paligid.

"Here."

Agad nanlaki ang mata ko ng makita ko sina Cathon at Finn na hawak ang dalawang lalaki. Habang sina Nia and Ruby ay nasa likod nila.

"Bitawan niyo kami!" Sigaw ng isang lalaki habang nagpu-pumiglas sa mahigpit na pagkakahawak ni Cathon.

"Bitawan mo mukha mo!" Inis na sigaw sakaniya ni Nia.

"Easy ka lang, Zinnia." Natatawang pagpapakalma sakaniya ni Finn.

"At paano ko e-easyhan? Eh kung ano-anong ginagawa ng dalawang 'to sa kaibigan natin!?" Nagpamewang pa ito na para bang nanay na pinapagalitan ang anak sa pagiging pasaway.

"Hindi lang dalawa! Ayun pa!" Ruby pointed on the boy besides me. Sumama naman ang mukha ni Nia.

"May kasama pa pala kayong isa, hindi mo kami ininform." She crossed her arms over her chest.

"B-Bahala k-kayo d'yan!" He looks intense.

Akmang aalis siya ng biglang hinampas ng matanda ang ulo niya gamit ang tungkod nito. Ngayon ko lang napansin na nasa likod niya na pala ito.

How did he get there?

"Wag mong subukang tumakas-" Dinuro niya ang mukha ng lalaki gamit ang tungkod nito. Takot na umatras naman ang lalaki. "-Matatamaan ka nito."

Wala sa sariling napalingon ako sa pwesto ng mag pira-pirasong papel na ngayon ay konti na lang ang nakita ko dahil nilipad na ang iba. Bumalik lahat ng sakit ng makita iyon.

Gusto ko sanang sabihin sa buong klase kasama na ang prof ko kung gaano kahalaga ang pininta ko.

But maybe that will not happen.

I was about to face Nia when I felt a strong arm wrap around my waist. As we got so close to each other, I could already smell his manly scent.

"C-Cielo?" Paninigurado ko. Tumango ito saka hinagod ang mahaba kong buhok.

"Yes, that's me."

My heart beats so fast, my body seems to be used to his body. Whenever he's hugging me, I'm not surprised anymore. Instead, my heart beats faster with what he does to me.

"Are you okay?" I nodded, and I hugged him back. He tightly hugs me.

"I'm sorry, I was late to save you." I shook and faced him.

"No, you're not late." I gently cupped his face. "And don't be sorry. Being here is enough for me." His expression became soft.

He hugged me tightly again, as if he didn't want to let me go anymore. Oh, Miles, you're assuming again.

May ilang taong tumikhim ng sabay-sabay kaya napilitan kaming maghiwalay ng yakapan.

"Label muna." Pasimpleng sabi ni Nia. Bigla naman akong napayuko upang hindi nila makita ang namumula kong pisngi.

Sobrang nasanay na talaga ako sa laging pagyakap niya saakin.

"Kailangan ba ng label para lang magyakapan ang mga tao?" Ruby curiously asked. Nia widened her eyes at Ruby like she's saying, 'Are you nuts?'

"Malamang Ruby!" Hinilot nito ang sariling sentido. Habang si Ruby ay may pagka amuse sa mukha niya.

"So dapat may label din kami nila Mommy and Daddy?" Lahat kami ay nasampal ang sariling noo.

"Pagsabihan mo 'nga tong girlfriend mo, iho." Namomoblemang sabi ng matandang lalaki kay Finn.

Tumango-tango ito saka napakamot sa sariling batok. "Ipapaintindi ko po sakaniya ang ibig sabihin ng-" Tumingin ito saaming dalawa. "-Label."

May diin nito. Napa iwas naman ako ng tingin, feeling ko nanga-ngamatis na ako sa pula ng mukha ko.

Ngunit natigil iyon ng biglang dumating ang mga pulis at kinuha ang tatlong lalaki. Kahit na may ginawa sla saakin hindi ko maiwasang maawa. Napakabata pa nila para makulong.

"Are you Miles Elin Chavez?" The police officer asked. I nodded. He offers me a handshake, so I immediately accept it.

"Mr. Chavez is a friend of mine." Tumingin siya sa tatlong lalaki na ngayon ay hawak-hawak na ng mga kasama niyang pulis. "Mr. Chavez said to me that if someone messes with her daughter, I will respond to that no matter what happens."

My heart melts for what he says. My dad is really protecting me. I miss him. Soon I will be the one who protect him no matter what happened.

"So, call me if something happened." He handed me his calling card. I smiled at him and took his calling card.

"Thank you." I bowed my head to respect. He just smiled at me and left.

"What is that?"

Agad akong napalingon sa likod ko kung nasaan si Cielo. Napakunot na lang ang noo ko ng makita ko ang pagdilim ng mukha niya.

I gulped. "Why do you look like that?

He let out a deep loud breathe like he's calming himself. Why did he acting like that? I'm confused.

"Sino yung lalaking yun?"

Napakurap ako ng ilang beses sa tinanong niya. Di pa ba halata sa uniform niya? I'm being sarcastic on him.

Bumuntong hininga muna ako bago ipaliwanag sakaniya na siya ang pinagkakatiwalaan ni Dad. Ngayon ko lang din napagtanto na may kaibigan pala si Dad na pulis.

"I'm relief."

"Pardon?"

Nakangiting umiling ito. "Ang sabi ko ang ganda mo."

Napakurap ako ng ilang beses sa sinabi niya. Nawalan na naman ako ng laway sa lalamunan kaya napalunok ako. Why did he keep doing this to me?

"A-Are you joking?" Seryosong umiling ito.

"I'm serious with that." Inisa nito ang ang pagitan namin. Mas lalong bumilis nag tibok ng puso ko ng ilang metro na lang ang lapit naming sa isa't-isa.

"You're so beautiful that I can't take my eyes over you." My knees become jelly, but I can manage to stand.

"T-Thank you." Halos ibulong ko na iyon sakaniya. Hindi ko alam ngunit sa tuwing sinasabi niya ang mga ganong salita may kahihiyan na bumabalatay sa katawan ko. Na dapat hindi ko naman nararamdaman.

"You're blushing." He gently cupped my cheeks and stare at that softly. Mas lalo akong namula dahil sa titig niya.

"Are you have.." Bigla akong nilukob ng kaba sa hindi maipaliwanag na dahilan. Gosh why I'm so nervous. "Crush on me?"

Halos maging bato na ako sa kinatatayuan ko. Did he notice? Or someone tell him that I have a crush on him. No, I don't have a crush on him.

Humugot muna ako ng malalim na hininga saka siya matapang na tinitgan. I think this is the right time.

"I'm n-"

"Hoy mamaya na yang sweet moment niyo." Sabay kaming napatingin kay Finn na nasa likod pala ni Cielo. "Kailangan niyo na raw umalis sabi ng Mamita niyo."

Nagkatinginan pa kami ni Cielo. Para ayaw nito na umalis sa pwesto naming kaya ako na ang umtras palayo sakaniya.

"I-I think we need to leave na." Umubo pa ako dahil may kung anong bumara sa lalaumunan ko. Saka nag-iwas ng tingin upang hindi magtama ang mga mata naming.

"M-Mauna na ako."

Hindi ko na siya pinatapos magsalita at agad na akong naglakad palayo.

Habang naglalakad nasapo ko ang dibdib ko sa bandang puso dahil patuloy pa din ito sa malakas na pagkabog nun.

I think this is not the right time. But I hope when I confess him, he will accept that. Even though I don't how to confess.