Silent Feelings (Complicated Life Series #3)

Chapter 23

C H A P T E R 2 3
━━━━━⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇━━━━━

Now we're at Nia's place.

"Hoy tulala ka d'yan."

Agad akong lumingon sa likod ko kung saan nanggaling ang boses.

"May iniisip ka?" Tumabi ito saakin. 

I shrug. "I don't know."

"Tuluyan ka na ngang nabaliw." Umiiling na saad nito kay tumango ako. Yeah I'm already crazy.

"Kinausap mo ba si Cielo na payagan si Callis na pumunta sa ibang bansa?"

I faced her, and the moments when we were on the rooftop suddenly came to mind. Agad akong umiwas ng tingin upang hindi niya mahalata ang namumula kong pisngi.

"Yes, I talk to him."

"Eh bakit namumula ka."

I swallowed hard. I thought she would never see. But Nia is Nia, lahat ay napapansin niya. Walang makakatakas sa paningin at pakiramdam niya. Masyadong malakas ang instinct niya.

I took a deep breath.

"Kasi namumula ako."

"Umayos ka ng sagot, Miles Elin Chavez."

I wince when she calls me by my full name. She's getting on my nerves again.

"May naalala lang ako." Naramdaman ko na mas umusog pa siya palapit saakin kaya pasimple akong nag-iwas ng tingin.

"At ano ang naalala mo?"

May pang-aasar sa boses nito kaya napa-irap ako.

"You don't need to know."

"Ang sungit mo masyado." Nakahinga ako ng maluwag ng maramdaman ko na lumayo siya saakin. Bumuntong hininga ako sa sinandal ang ulo sa may railings ng veranda.

The weather is so fine. Malapit na rin mag sunset, kaya mas gumanda sa paningin ko ang kulay ng ulap.

"Mas nagiging closed ba kayo sa isa't-isa?"

Walang alinlangang tumango ako. I don't deny it, I thought she was now my seret.

"The closer we get to each other, the harder it is for me to get away from him." Halos ibulong ko na nag aking sinasabi. 

Mahina siyang natawa. "Hindi mo naman kailangang lumayo sakaniya." 

I faced her, and she crossed her arms over her chest. "Kung nag puso na ang mismong nahulog, hindi mo na mapipigilan yan."

And it's hit me hard. Mukhang hindi ko na 'nga mapipigilan pa.

"That's deep." Napatitig ako sa kawalan. 

Hindi ko maiwasang mapa-isip, sa way kung paano siya tumingin at ngumiti saakin. Hindi ko nakikita sa ibang tao kundi saakin lang siya ganun.

Pinipilit ko namang hindi umasa. Pero mahirap dahil mas lalong nahuhulog ang puso ko sa tuwing gumagawa siya ng sweet gesture saakin. My heart is always melted by him.

"Anong ginagawa niyo d'yan?" nakangiting tanong ni Ruby at tumabi saamin.

"Ano bang nakikita mo?" Mataray na tanong ni Nia kaya mahina naman akong natawa. Palagi na lang siyang ganyan saamin.

"Nakaupo," Inosenteng sagot ni Ruby dahilan para unti-unting lumakas ang aking tawa.

"Ginagawa ba ang nakaupo?" Umakto si Ruby ng nagiisip, pinigilan ko ang nagbabadyang malakas na tawa.