Θα πάψω να πονώ/Άγριες Μέλισσες

1.

Στους ρόλους των:
Ελένη Σταμίρη,
Μπαχάρ Καργιεντιμέ,
Ηλέκτρα Παππά,
Ασημίνα Σταμίρη-Σεβαστού,
Μάνος Βόσκαρης
Η Alissa Tseljøs

Στους ρόλους των:
Λάμπρος Σεβαστός,
Δρόσω Σταμίρη,
Μυρσίνη Κομνηνού- Σεβαστού
Η Jo Kapa

Οπτική γωνία Ελένης Σταμίρη:

...Τα σύννεφα είναι μαύρα, αυτό το Σάββατο. Δε με βλέπω να πηγαίνω σήμερα στα χωράφια...Άδικα θα τρέχω. Αφού δουλειά δε θα βγει. Θα μου πεις, βγαίνει και ποτέ; Με βλέπουν στο δρόμο και μόνο που δε μου πετάνε πέτρες...Φόνισσα φωνάζουν. Έχω προσπαθήσει χιλιάδες φορές, μέσα στα χρονικά να βγάλω αυτή τη βρώμα της ψεύτικης ταμπέλας από πάνω μου. Και είναι σαν να με μαστιγώνει ο Θεός που προσπάθησα να προστατεύσω την τιμή της αδερφής μου...Η αδερφή μου... πού να είναι κι εκείνη; Εύχομαι μόνο να ζει. Τι σημασία έχει να εύχομαι. Ποτέ δεν πρόκειται να με ακούσει ο Ύψιστος... Η ίσως η εγκυμοσύνη να μου πειράζει τις ορμόνες. Το παιδί σε τι κόσμο θα έρθει; Και...από ποια μάνα; Τη φόνισσα; Που φόνισσα δεν είναι; Κοιτούσα το παράθυρο, και δάκρυζα ενώ κρατούσα με την άκρη των δακτύλων μου το μαύρο μαντήλι που φορούσα....
Μάτι δεν έκλεισα χθες βράδυ...Τι όνειρο κι αυτό....Μαύρα σύννεφα. Ματωμένοι ποταμοί, φίδια, αίματα...Ξύπνησα πανικόβλητη....Πριν προλάβω να το σκεφτώ, ένιωσα ένα άγγιγμα στην πλάτη και πετάχτηκα. Ακόμα φοβάμαι να με αγγίζουν, μου θυμίζει τις φυλακές...δε θέλω να θυμάμαι. "Καρδιά μου; Εγώ είμαι..." Είπε ο άντρας μου και εγώ χαμογέλασα απαλά. Γύρισα το βλέμμα μου προς εκείνον. "Συγνώμη που για άλλη μια φορά, έχασα τη μάχη με τον εαυτό μου αγάπη μου...και φοβήθηκα ξανά...Πες μου μονάχα πως με αγαπάς..."

Οπτική γωνία Λάμπρου Σεβαστού.:
...προσπαθούσα να κοιμηθώ αλλά ούτε αυτό μπορούσα να κάνω καλά διότι στο μυαλό μου έτρεχαν οι σκέψεις μου προς τον πατέρα μου που τόσο ανησυσηχούσα για εκείνον και το μονοπάτι που μελέται να πάρει ασχέτως του ότι κανένα φονικό δεν έχει κάνει και ούτε είναι ικανός, ο πατέρας μου ούτε μια μύγα δε μπορεί να σκοτώσει και θα άπλωνε τα χέρια του στον ίδιο του τον ανηψιό; Για τον αδερφό μου, δε θα το σχολιάσω καν. Βασανισμένη ψυχούλα...Δε μπορώ να το πιστέψω και ούτε μπορώ να πιστέψω ότι ο ξάδελφος μου πέθανε όπως και το ότι όλοι πέρα από τον Μιλτιάδη κατηγορούν τη γυναίκα μου. Η απόπειρα έως την πράξη είναι τεράστιος δρόμος, έχει μάθει από τα λάθη της και το ξέρω καλύτερα από όλους γι'αυτό και πρέπει να σταματήσουν οι κατηγοριες. Ξέρω επίσης πως ούτε η ίδια το έχει κάνει ασχέτως του ότι τη κατηγορούν. Έγκυο γυναίκα με κίνητρο τα χωράφια;Σοβαρά τώρα;Ποιον πάνε να καλύψουν;.. Η Ελένη μου έχει διαφορετικές ιστορίες αυτόν τον καιρό και δεν πρόκειται να την αφήσω να βυθιστεί παραπάνω σε αυτά που εκείνοι θέλουν. Φόνο για κάποια χρήματα δε θα έκανε, ακόμα και για εκατομμύρια. Τι την έχουν περάσει; Σκατόψυχη που λένε δεν είναι όσο κι αν θέλουν αυτό να περάσουν στον κάμπο και να την κάνουν πέρα. Είδα πως ξύπνησε και της χάιδεψα ελαφρά την πλάτη γιατί μόνο αυτή νιώθω πως μου έχει απομείνει από όλο το μαύρο γύρω μου «Καρδια μου;..Εγώ είμαι» της είπα ενώ την έβλεπα να ανησυχεί παρόλο που δε μου το έδειξε, εγώ το καταλάβαινα.. πάντα την καταλαβαίνω. Στα λόγια της την τράβηξα κοντά μου και την τύλιξα γύρω μου «Σε αγαπάω παραπάνω απ'οσο μπορείς να φανταστείς.» της είπα ενώ χάιδεψα ελαφρά το μπράτσο της και την άφησα να ξαπλώσει δίπλα μου, το βλέμμα μου έπεσε επάνω της «Δεν πρόκειται να σας αφήσω» είπα με σιγουριά ενώ κράτησα το χέρι της και κοίταξα τα μάτια της με σοβαρό τρόπο για να με καταλάβει και εκείνη.. μετά όμως ξάπλωσα και εγώ και της χαϊδευα τα μαλλιά «Θα τα φτιάξουμε όλα μωρό μου» είπα χαμηλόφωνα ενώ προσπάθησα να κλείσω και εγώ τα μάτια μου μιας που ο μόνος τρόπος να ηρεμώ είναι πράγματι το να είμαι κοντά της, την σκέπασα καλύτερα και ακούμπησα απαλά την κοιλιά της ώσπου μας πήρε και τους δύο ο ύπνος.