Θα πάψω να πονώ/Άγριες Μέλισσες

3.

Στο ρόλο των:
Τάκης Δοξαράς,
Δούκας Σεβαστός,
Βασίλης Προύσαλης,
Ηλέκτρα Παππά
Η Alissa Tseljøs

Στο ρόλο των:
Πηνελόπη Σεβαστού,
Μυρσίνη Σεβαστού-Κομνηνού
Η Jo Kapa

Οπτική γωνία Τάκη Δοξαρά.:

Δεν πήγα σήμερα στην παράσταση, λες και παράσταση δεν είναι όλη μας η ζωή, και μέσα κι έξω απ' το μαγαζί, να πούμε. Ας με κρεμάσει η Μαντάμ Κούλα, πο' 'χει σίγουρο ότι ο Τάκαρος είναι τσογλάνι. Κι ας τη νοιάζομαι εγώ τη Δρόσω, να 'ουμ'. Σήμερα, είναι η στιγμή να της το αποδείξω. Και πιο πολύ στον εαυτό μου, που δεν κοιμάμαι τα βράδια απ' τις τύψεις μου, ποιος ο Τάκαρος! Ξεκίνησα για το χωριό της αυτό το Διαφάνι-πως το λένε. Να βρω το Λενιώ, την αδερφή της, να μιλήσουμε μπας και καταφέρω έστω κι αργά, να της βγάλω το ριμαδο-δίσκο, να πούμε. Επειδή είμαι λαϊκό παιδί κι έμαθα να είμαι χύμαρος, μας κλείνουν όλοι την πόρτα. Κ*λο-ρατσιστάδες όλοι τους, να πούμε!!! Βαρέθηκα. Εγώ είμαι μπεσαλής. Μετ' από ένα κουραστικό ταξίδι, και σιγά το ταξίδι να 'ούμε, στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες. Ο καθένας με τον πόνο του, που λένε. Μόνο ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω, ποτέ δεν το κατάλαβα, να πούμε. Γιατί δεν πλένεσαι, ρε μόρτη; Σε όχημα με ανθρώπους μπαίνεις. Λίγο σεβασμό δεν έχεις για τον εαυτό σου, πρώτα-πρώτα, να πούμε. Όχι για τους άλλους. Κάνε ένα μπάνιο. Κι ύστερα τι φταίει ο κάθε πικραμένος να σε μυρίζει να 'ούμε.
...Πήγα και τη βρήκα. Έμαθα και που μένει. Μ'ανοιξε μια γεροδεμένη κυρά. Μου 'πε είναι το Λενιώ. Κουρασμένη φάνηκε. Μπέσα τώρα; Είχε δίκιο η Δρόσω σ'όσα μου 'πε. «Τάκης. Τάκης Δοξαράς. Την Ελένη Σταμίρη γυρεύω. Ειμ' ο αρραβωνιαστικός της Δρόσως.»

Οπτική γωνία Πηνελόπης Σεβαστού.:

Ξύπνησα, και με το που άνοιξα τα μάτια μου τα ετριψα λίγο και τεντώθηκα ελαφρώς. Ξανά τεντώθηκα ακόμα μια φορά ενώ πήρα απόφαση το ότι έπρεπε να σηκωθώ και να ετοιμαστώ. Βούρτσισα τα δόντια μου και μπήκα να κάνω ένα μπάνιο ώστε να είμαι αρκετά ήρεμη&χαλαρή όταν βγω έξω από το σπίτι, όχι ότι είχα κάπου συγκεκριμένα να πάω αλλά έπρεπε να πάω στους σταύλους επειγόντως, είχα πάνω από μια βδομάδα να δω το άλογο μου και ένιωθα πάρα πολύ άσχημα και εκτός αυτού τώρα έχουμε και μια καινούργια να προσέχει τα άλογα γιατί ο πατέρας έδιωξε τον Μελέτη μου.. δηλαδή τώρα δεν υπάρχει κανένα «μου» αφότου μάθαμε την αλήθεια για το ότι έχουμε κοντινή συγγένεια έκαναν τα πάντα για να μας χωρίσουν ή αυτό πίστευαν εκείνοι, όμως δεν έχει σημασία γιατί μπορεί και να τον συναντήσω απόψε. Γι'αυτό και ντύθηκα ωραία. Βάφτηκα πρώτα και ύστερα φόρεσα ένα μαύρο κορμάκι και μια φούστα από κάτω στενής γραμμής μαύρη με κάποια καρώ σχέδια σε χρώμα μωβ&πράσινο(σκούρα και τα δύο)και από επάνω ένα επίσης κοντό παλτο-αφου είναι έως τη μέση και με κάτι κουμπιά μπροστά-του ίδιου σχεδίου, έπιασα επάνω τα μαλλιά μου και φόρεσα τα παπούτσια μου ενώ επιτέλους, έξω από το σπίτι ένιωσα πως αναπνέω. Προχώρησα προς τα εκεί λοιπόν.. με το σκεπτικό του ότι ίσως τον συναντήσω σήμερα αφού.. μόνο να τον δω θέλω αντί αυτού όμως είδα αυτή την κοπέλα η οποία έχει μία γνωστή φυσιογνωμία-Γι'αυτο και όταν την κοίταξα το βλέμμα μου ήταν σκεπτικό-ομως, στο Διαφάνι μένουμε είμαστε όλοι γνωστοί..και άγνωστοι «Πηνελόπη Σεβαστού» της είπα με τόσο χαρά ενώ της έδωσα το χέρι μου, θα μπορούσα σίγουρα να προσθέσω "Της πρώτης κυρίας του Καμπου" που λέει και η μητέρα μου με ένα καμάρι...