Ik zit voor het raam in de woonkamer en wacht tot ik luke's auto voor zie rijden. Ondertussen zit ik op mijn mobiel, zou ik Nina smsen? Ik wil graag vragen of er wat is, maar ik durf niet.
Ik kijk weer uit het raam, luke's auto komt net aanrijden. Ik sta op en loop de deur uit, ik had mijn schoenen en jas al eerder aan gedaan.
"Hey" zeg ik als ik de auto deur open doe. Ik ga zitten en doe de deur dicht.
"Hey" Luke glimlacht. Ik glimlach terug en doe mijn gordel om.
"Wat waren jullie aan het doen?" Vraag ik.
"Nieuwe liedjes instuderen en schrijven"
Ik knik. "Leuk, stoorden ik jullie dan niet?"
"Nee, we waren toch inspiratieloos"
Het is een tijdje stil, ik kijk uit het raam.
"Hoe gaat het?" Vraagt Luke
"Goed" ik probeer zo overtuigend mogelijk te zijn.
Luke zucht. "Niet liegen, waarom heb je je ziek gemeld?"
"Omdat Nina naast iemand anders zat en me zo goed als negeerde, het gaat prima"
"Nina negeert je vast niet zomaar, ze mag toch wel vriendinnen hebben naast jou?"
"Ja"
"Nou dan, je bent gewoon jaloers" Luke lacht. Ik kijk hem geïrriteerd aan.
"Echt niet"
"Wat jij wilt geloven" hij heeft nig steeds een glimlach op zijn gezicht.
Ik kijk weer uit het raam.
Als we er zijn, stap ik direct uit de auto en loop naar de voordeur.
Michael doet open.
"Welkom" hij houd de deur wijd open zodat ik er door kan.
Ik trek 1 wenkbrauw omhoog en loop naar binnen.
JE LEEST
luke's zusje l.h.
RandomIk hou niet van aandacht, maar met een broer als Luke kan ik niet anders. Ik vind het vreselijk, maar als hij gelukkig is ben ik dat ook, denk ik.. ik wil blij voor hem zijn maar dat betekent niet dat ik blij voor mijzelf ben.
