luke's zusje l.h.

20

Ik pakte een mesje uit het doosje en keek ernaar. Is dit echt wat ik wil? Ik veeg met mijn lege hand de tranen van mijn gezicht.

Ik wil de belofte met luke niet verbreken maar hij is er niet en als hij het niet weet kan het hem ook geen pijn doen. Ik moet gewoon voorzichterig zijn en zorgen dat hij het niet ziet.

Ik doe mijn broek uit en zet het mesje op mijn bovenbeen. Ik duw hard, ik weet dat dit mesje scherp is en dat dit erg diep gaat zijn dus heb ik alvast zakdoekjes gepakt. Ik trek het mesje over mijn arm en daarna nog eens en nog eens. Het prikt enorm ik vind het heerlijk. Snel pak ik het zakdoekje en dep hem op de sneeën. Dan haal ik het mesje nog eens over mijn been een nog eens. Uiteindelijk raak ik de tel kwijt.

Ik pak een nieuw zakdoekje in de andere zit al teveel bloed. Ik veeg snel het meeste bloed weg en laat de rest opdrogen.

Ik laat me op mijn bed vallen en doe geen moeite om mijn pyjama weer aan te doen.

Morgen moet ik weer naar school. Shit, helemaal vergeten. Ik zucht het gaat echt een top dag worden... Waarom heb ik eigenlijk geen vrienden? Ugh, ik weet het niet.

Ik hoor de voordeur dichtslaan.

"IK BEN THUIS!"

Luke.

Shit, snel loop ik naar de lichtknop en doe het licht uit, ik sluip naar mijn bed en ga onder de dekens liggen.

Ik hoor de trap kraken.

Ik doe alsof ik slaap.

De deur gaat langzaam open, iemand loopt naar binnen en gaat op de rand van mijn bed zitten.

Ik durf mijn ogen nog niet te openen. Ik voel dat de dekens van me af worden geslagen, ik ben direct helemaal koud. Mijn arm word opgepakt. Ohnee waar gaat dit heen. Ik kijk zo onopvallend mogelijk door mijn wimpers, luke. Ik kijk hoe hij mijn mouw opstroopt en zijn vinger over sneeën laat gaan er lopen tranen over zijn wangen. Dan leunt hij naar voren en geeft er een kusje op. Hij haalt diep adem en veegt zijn tranen weg. Hij kijkt naar mijn gezicht, net optijd doe ik mijn ogen weer dicht. Hij geeft een kusje op mijn voorhoofd, legt de dekens weer over me heen en staat op.

Hij loopt zachtjes naar de deur en doet die langzaam achter zich dicht.

Ik open mijn ogen. Hij huilde.