luke's zusje l.h.

2

Eenmaal in het park plof ik neer op het bankje waar ik altijd zit, ik ben alleen echt alleen wat heerlijk dit gevoel, Ik heb het zo gemist.

Na een paar minuten begin ik zacht te huilen ik vind er niks aan, al die aandacht. Het is vreselijk en het verpest mijn hele leven. Maar ik voel me zo gemeen tegenover luke dit is zijn droom en ik zou blij voor hem moeten zijn. Maar in plaats daarvan zit ik hier te huilen. Ik ben echt de stomste zus die hij zich kan wensen.

Ik pak mijn mobiel uit mijn tas en zet muziek op, ik scrol door mijn afspeellijsten en zie de afspeellijst: 'lukeyy♡' het is de lijst waar alle liedjes van mn broers band in staan expres zet ik er geen liedje van op. Het zou me nu alleen maar meer aan het huilen maken. Na een lange tijd kijk ik naar de tijd, het is al donker dus het moet al best laat zijn. Wow half 9 al, het avond eten heb ik sowieso gemist. Ik ben hier sinds 11 uur dus dat is al 9 en half uur WTF hoe kan ik dit niet gemerkt hebben shit man ik moet naar huis gaan.

Papa en mama hebben vast het telefoontje al gehad dat ik heb gespijbeld, dit word nog een leuke avond bedenk ik me zuchtend.

Ik pak mn fiets en fiets zo langzaam mogelijk naar huis ik ben zolang weg geweest en ik heb gespijbeld dus worden ze vast enorm boos als ik bijna thuis ben en mijn straat in rij zie ik een groepje mensen voor het huis staan. Ugh kunnen ze ons nou nooit alleen laten. Als ik dichterbij kom stap ik af en doe mijn capuchon zo ver mogelijk over mn gezicht. Dan loop ik snel de oprit op en hoop sat niemand me gezien heeft

"HEY KIJK DAT IS LUKE'S ZUSJE!!"

Er worden allemaal dingen door elkaar gegild en ik ren verder snel zet ik mijn fiets tussen de anderen en bel aan.