Defiance | R18+

kabanata xv

WARNING!

Wild at explicit na mga kaganapan. Be open-minded, and please, read at your own risk. Magsilayas ang mga painosente at mga batang gustong manatiling inosente!

On the other hand, enjoy! 😊

⚜☪⚜

Hindi niya pinansin ang sinambit na iyon ni Silas at naiiritang nilapitan niya ito. Pero bago makalapit ay pinulot niya muna ang mga damit nitong hinubad na nagkalat na sa sahig. Pagkatapos ay tuluyan na siyang lumapit sa kapatid at inihagis sa kandungan nito ang mga damit.

Masama ang tinging ipinukol niya rito, hindi alintana ang hubo't hubad nitong katawan. Mabuti na lang at natakpan ng hinagis niyang mga damit nito ang pagkalalaki nitong alam niyang saludong-saludo pa rin hanggang sa mga oras na iyon.

“Ba't ba dito ka pa nagmimilagro sa kwarto ko? May sarili ka namang kwarto, ah?!” sikmat niya rito, baliwala kung nagmukha siyang walang galang sa nakatatandang kapatid.

Nagawa nga nitong hindi galangin ang kwarto niya kaya quits na sila.

Pinasadahan lang ng dila ni Silas ang sariling labi, sinupil ang ngisi bago siya tiningnan na parang namamangha. Ni hindi man lang ito nasisindak sa nakabalandarang pagkairita sa kaniyang mukha.

“I feel like doing my thing here, sweetheart. Nasasamyo ko kasi ang amoy mo kaya ginaganahan ako sa pagsal—”

“Ano ba, Kuya!” bulalas niya pagiging bulgar ng bibig nito.

Marahas ang bawat paghugot at buga niya ng hininga nang ipikit ang mga mata. Napatitig na lamang si Silas sa nakikitang reaksyon ng kapatid. Mayamaya pa ay nag-aalalang tumayo ito mula sa pagkakaupo at hinayaan lang na malaglag muli sa sahig ang mga damit na inihagis sa kaniya ni Alaina.

“Alaina—”

“H'wag kang didikit sa 'kin, punyeta ka!” bulyaw nito nang lumayo sa kaniya at nanlilisik ang mga matang tumitig ng diretso sa kaniyang mga mata.

Natigilan na lamang si Silas at tila naguguluhang tumitig sa bunsong kapatid.

“Kuya, naman! Hindi porket hindi kita naabisuhan na wala kaming pasok maghapon at naghintay ka ng halos isang oras sa school dahil sa sinabi mong susunduin mo ako ay may karapatan ka nang ganituhin ako!” bulalas nito at tuluyan nang bumulusok pababa ang mga luha.

Tila nilamukos ang puso ni Silas sa nakikitang mga luha ni Alaina. Hindi niya kayang makita na nagkakaganun ang kapatid, na tila unti-unting nababasag dahil mismo sa kaniya.

“Don't cry, please, Alaina...” tanging lumabas na lamang sa kaniyang bibig at sinubukang abutin ito ngunit tinabig lamang nito ang kaniyang kamay saka mariing tumitig sa kaniya.

“Ayoko na, Kuya.” Pahayag nito na siyang dumurog ng tuluyan sa kaniyang puso.

Naiiling at mapaklang nginitian niya ang dalaga bago pinilit na abutin ito. “No, Alaina. You can't, please.” Pagsusumamo niya rito, nangingilid na rin ang luha sa mga mata at saka ito mabilis na niyakap.

Kahit nagpupumiglas ay hindi niya hinayaang makaalpas ito at mas hinigpitan lang ang pagkakayakap sa dalaga.

“Hindi ka ba nandidiri, Kuya?! 'Tang-ina, magkapatid tayo! Magkadugo!” sambulat pa nito at pinipilit na makaalis mula sa bisig n'ya.

“Wala akong pakialam, Alaina! Mahal kita at walang makakapigil sa 'kin na gawin ang lahat ng gusto ko para lang mapa-sa 'kin ka! Akin ka lang, tang-ina! Akin ka lang!” tuluyan nang napaluha ang binata habang sinasambit iyon.