5. BÖLÜM
Feza: (sakince) şey ben..
Doktor: (merakla) ne sen?
O sırada yüksek şiddetli bir bomba sesi gelir.
Doktor: (korkuyla) ne oluyor.
Feza: (sakince) hocam hemen çıkalım hemen.
•••
Ali kameraya baktığında şok olur. Boğazı düğümlenir. Korkudan konuşamaz gözlerini kapatıp açar gözlerine inanamıyordur.
Ali: (şaşırarak) su-sultanım? su-sultanım?
Ali telaşla kalkar. Kaçıncı katta olduğuna bakar sonra hızlıca çıkar odadan . Hızlıca merdivenleri çıkar. O kata geldiğinde Afifenin yanına eğilir. Diğerleri dışarıda bekliyordur. Ali Afife sultanı hızla kucaklar ve onunla birlikte dışarı çıkar.
Feza-Hayat : (şaşırarak) s-sultanım? Ali?
Vefa: (şaşırarak) a-anne? (Telaşla) ne oldu? Ne oldu anneme? Abi bir şey söyle!
Ali: (ağlayarak) onun olduğu katta bomba varmış.. Ambulansı arayın çabuk!
O sırada dışarda ki ambulanstan görevliler onları görür. Sedye ile yanlarına gelirler
Afife'yi Ali'nin kucağından alırlar ve sedyeye yatırıp ambulansa götürüp bindirirler. Ekipte onlarla gider.Görevli: (sakince) yalnız bi kişiyi alabiliriz
Vefa: (hüzünle) ben binerim.. siz arkadan gelin.
Vefa ambulansa biner. Afife'nin elini tutar
Vefa: (acıyla) annem. Annem dayan ne olur dayan. (gözünden yaşlar süzülür) beni böyle bırakamazsın. Lütfen. (Acıyla) senin 5 tane birbirinden farklı ve deli çocuğun var annem.
Afifenin gömleğinin önünü açar ve afifenin koluna ambulanstaki serumu bağlar.
Önde ambulans arkada ekibin arabası hastaneye giderler. diğer yaralan doktorlar da başka ambulansla onları takip ediyordur .Feza: (ağlayarak) Bir şey olmaz değil mi. Abla (acıyla) Ona bir şey olmaz değil mi?
Hayat: (acıyla) olmayacak? Olmayacak Fezam sakin ol. (acıyla) Latif, latif daha hızlı lütfen.
Ali: (Feza'nın yüzünü avuçları arasına alır) hiçbir şey olmayacak duydun mu abicim beni? Hiçbir şey olmayacak.
Feza: (acıyla çocuk gibi) abii, abi o bizim annemiz gibi.
Ali: (acıyla) o bizim annemiz gibi değil o bizim annemiz ve annemize hiçbir şey olmayacak tamam mı?
Ali Hayat'ın da ağladığını görür ve ikisinin ortasına oturup ikisinin de kafasını göğsüne bastırır.
•••
Başka bir hastaneye gelirler. Hastenin acil kısmına hemen sedyeyle Afife'yi alırlar. Yoğun bakım kısmına geçirdiklerinde Vefa'yı ve ekibi kapı dışında bırakırlar.
Vefa: (acıyla dizlerinin üstüne çöker) annem. (Ali koşarak yanına gelir) abi annem.
Ali: (acıyla) bir şey olmayacak. Bir şey olmayacak. O benim tanıdığım en güçlü kadın. (gözünden bir yaş süzülür ve Vefa'nın kafasını omzuna yaslayıp kendisi de kafasını omzuna yaslar) bir şey olmayacak kardeşim.
•••
Ekip dağılmış her biri bir köşeye çökmüş sessizce bekliyordur. Latif elinde çayla gelip dağıtır. Bir süre sonra doktor çıkar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAKAMOZ
Fanfiction" Kim bilebilir kimin halini Dil söylemez yüreğin harbini İç hisseder hakikat sırrını Ağırdan al yargını yar aman.." Sezen Aksu - Ulan İstanbul'u özleyenlere..-