Louis Partridge- İçimdeki korku.

Bölüm 34

Yukarıdaki odaya çıktık. Netflixi açtılar. İzlemeye başladık. Sıkılmıştık. Sıla'yla bakışıp sadece ikimiz anladığı şekilde konuşuyorduk. Yani bakışıyorduk. O zaman ben kaçar işareti yaptım Sıla'ya.

-Başka bira isteyen var mı?

-1Başka derken kim kim karar verdiniz 2 hayır.

-1Önceden söylediğim gibi ya da hatırlamıyorum Sıla'yla özel bakışlarımız konuşma tarzımız var. 2 sana getirmem o zaman. Müptezeller?

-Her zamankinden.

-Olm bira aynı alkolle karıştırmayın. 

-Bu daha içmeden kafayı buldu. 

-Harbi.

-Hem siz 18 yaşında değilsiniz?

-Bunu bana sen mi söylüyorsun Lou? Her neyse sanırım istemiyorsunuz?

-Yok biz istemiyoruz dedi Louisler.

Aşağı inip herkese bira getirdim. 

-Alın bakalım gençlik. 

Herkes kuru yemişle falan içiyordu. Bense öyle direk içmiştim. Louis baya şaşırmıştı. Sonra umursamadı ya da ben öyle düşündüm. Daha sonra bira şişemi çöpe attım. Aşağı indim büyük bir kase aldım. İlk önce jelibon koydum. Daha sonra mavi powerade redbull ve sprite koydum. Bardak aldım ve yukarı çıktım. 

-Ooooo döktürmüşsün.

-Tabii her zaman.

-Her zamanki dimi?

-Aynen. Lou alkol yok bunda içebilirsin. Aaaa ama redbull var. +18 sıkıntı olmaz inşallah.

-Dalga geçme be. Ayrıca iğrenç duruyor.

-Bir kitabı kapağına göre yargılama. Bak bizden örnek al. Hiç düşündüğün gibi miyiz? 

Louis hemen bardak aldı. İçmeye başladı. Gözü açıldı. Çok beğenmiş olmalıydı. Sonra biraz daha izledik. Uykum gelmişti. Odama gidiyordum. Birden biri kolumdan tuttu. Hızlıca odama yürüttürdü. Kim olduğunu bilmiyordum. Ama kapımı hemen kilitledi. Kolumu çok sert tutmuştu. Alışıktım. Acıdığını hissetmedim artık. Daha sonra kapıya ittirdi. Kollarını iki yanıma da koymuş kaçmamı engellemişti. Louis'ti.

-Ne var?

-Nasıl içtin o birayı o kadar hızlı?

-Bu mu konumuz şu an cidden başka bir şey yok mu?

-Duru uzatmayacağım söyle.

-Söylemezsem nolur?

-Bu olur diyip yüzüme yaklaştı.

 Yüzümü hemen yana doğru çevirdim. Nefesini boynumda hissediyordum. Biraz korkmuştum. İlk defa böyle bir şey yapmıştı Louis. Çenemden tuttu. Ona döndürdü yüzümü. 

-Eeee cevabın?

-Hiç bir şeyi sana söylemek zorunda değilim. Anla bunu.

-Öylesin küçük hanım. 

-Noldu birden anlamadım? Birden kötü çocuğa bürünmeler falan hayırdır?

-Öyle mi oldum ya deyip kolunu kafasının arkasına götürdü. Saçıyla oynuyordu.

-??

-Ne? Şu anda olmasa da söyleyeceksin kaçamazsın?

-Bebek değilim anla bunu. Deyip kolundan tuttum ve dışarı çıkardım. Sonra yatağıma gidip uyudum. 

Louisler 

-E gidelim bizde artık. 

-Haklısınız.

-Tamam o zaman görüşürüz.

Sabah uyandım. Aklıma darp raporu almam gerektiği geldi. Hazırlanıp doktora gittim. Sabahın körü kimse uyanmamıştı. O yüzden not bıraktım.

-Benim işim var biraz uzun sürebilir. Gidip geleceğim. Öyle iki de birde aramayın.