Lagunzad Series 3: Own Me Again (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 18

Kabanata 18

Bakit

Nagmamadali akong pumasok sa faculty pagkarating ko sa school kinaumagahan. Hindi na ako sumabay sa almusal sa bahay dahil gusto kong kausapin si Max ngayon. Marami akong gustong itanong sa kanya. Yung tungkol sa video, sa babaeng iyon at sa pagiging ganito niya. Marami akong katanungan sa kanya, at gusto kong masagot niya iyon. Shit lang, ang sarap ng buhay niya tapos ako naghihirap ngayon! Ni hindi ko manlang malaman ang kinagagalit niya sa akin. Hindi ko nga alam kung bakit siya nagkakaganito e.

Pumunta lang siya ng Manila pagkatapos pagbalik niya dito ay ganito na siya. Ano bang ginawa niya doon ah? Ano bang nakita niya o nalaman bakit siya nagkakaganito ah? Wala naman akong ginawang kasalanan! Tangina, naghintay ako sa kanya ng isang buwan tapos uuwi siyang ganito! Ang unfair naman no’n! Sobrang unfair niya! Ni hindi niya masagot ang tawag ko! Hindi ma-replayan ang text ko! Tapos malalaman kong ang saya-saya niya sa babaeng iyon! Shit silang dalawa! Wala silang karapatan na saktan ako ng ganito!

Hindi ako pinanganak ng magulang ko para saktan lang ng paulit-ulit! I have my own life. I live my own life and he doesn’t have the right to hurt this way. Shit! Ilang beses ko na siyang binigyan ng pagkakataon. Sa bawat kasalanan niyang nagagawa ay nagpapatawad ako! Tapos ako ngayon, hindi niya manlang makamusta dahil sa hindi ko alam na rason! He’s so unfair! This is so unfair. Okay lang sana kung maging ganito siya noon kasi nag-iisa lang ako pero ngayon na may laman na ang tiyan ko dahil sa kanya, shit hindi ako mapanatag sa kakaisip sa kanya.

Kailangan ko siya dahil anak namin ito. Kailangan ko siya dahil binuntis niya ako. At mas lalong kailangan ko siya dahil wala akong ihaharap na lalaki kay papa sa oras na malaman nilang buntis ako. Sino ang ihaharap ko kay papa? Sinong lalaki ang ipapakita ko sa kanila? Sa oras na malaman nilang nagdadalang-tao ako, kailangan ko siyang iharap sa kanila. Lalo na kay papa at sa mga kapatid ko. Ano nalang ang sasabihin ko sa kanila kapag dumating ang araw na iyon at hindi ko siya maipakita? Malaking sampal ‘to sa pamilya ko.

Kaya ngayon, I need to see him and tell him about my pregnancy. He has the right to know it because he’s the father of my baby. Nilagay ko ang bag sa lamesa at umupo muna para huminga ng malalim. Ang bilis ng kabog ng puso ko. Pakiramdam ko’y sasabog na ako dahil sa bilis niya. Muling bumalik sa alaala ko ang bidyong nakita kagabi. It was real. The video was taken last night, the day he came home. It was shoot in the bar, with his ex-lover, Lyda. Base on the video, they were kissing while dancing slowly under the melodious music.

Sumiklab ang selos, galit, inis, at pagkabigo habang patuloy ko ‘yung naaalala. Noon, hindi ko makita ang sarili na magiging ganito ako. Dati, tahimik lang ang buhay ko e. Wala akong hinaharap na ganito at kahit sakit sa puso’y wala. Pero ngayon, halos hindi ako tantanan nito. Halos bangungutin ako sa gabi kakaisip sa kanila. Hindi ko na alam ang dapat na gawin. Sinasakop na ako ng kabaliwan. Hindi na ako tulad ng dati na tahimik lang ang buhay. Nagkamali ba ako sa pinili? Nagkamali ba ako sa kanya?

I want to cry in pain. I want to scream in pain. I want to shout until my voice gone. I want to curse him to death. I want to punch him, scourge him and tell him that he’s fucking jerk. Lahat gusto kong gawin sa kanya. Napupuno na ako at anumang oras ay sasabog na itong puso ko sa kanya. This love isn’t healthy anymore. Tama sila, love can make the life miserable. Sa sobrang lakas ng pagmamahal, hindi mo na ito kayang pigilan pa.

Hindi mo ito kayang kontrolin. Lahat kaya nitong kunin, kahit pa mahigpit ka sa sarili mo. Love can conquer everything, and you have no choice but to accept it and pray that the love will not make you cry and pain. Kasi kahit ano pang pagsisisi ang gawin mo, sa oras na masaktan ka ng pagmamahal ay hindi na iyon maibabalik pa.

Ang nasira nito ay mahirap ng maibalik pa. Kaya ang tanging magagawa mo lang ay tanggapin ang katotohanan na nasaktan ka at pinaiyak ka. In my case, I can say that I choose the right choice. I choose the wrong path. I choose the pain. I choose the wrong decision. And now, I am in pain. I am crying in pain. At kahit pa magsisi ako ngayon ng ilang ulit at beses, ganoon pa rin iyon, nasaktan na ako. Dobleng sakit pa ang natamo ko kasi may inosenteng sanggol ang nadamay sa aming dalawa.